ΗΠΑ-Κίνα ερίζουν σε ξένο αχυρώνα
Γράφει ο Γιώργος Αναστασίου
Στα 15 χρόνια που μεσολάβησαν η AFRICOM απέκτησε δεκάδες βάσεις στην Αφρική, στις οποίες εδρεύουν 9.000 Αμερικανοί στρατιωτικοί. Όμως, χάρη στην αντίδραση της Αφρικανικής Ένωσης (που υπαγορεύθηκε από την επιμονή κυρίως της Νότιας Αφρικής), μέχρι στιγμής καμία αφρικανική χώρα δεν δέχεται να «φιλοξενήσει» το αρχηγείο της AFRICOM – το οποίο, γι’ αυτό το λόγο, παραμένει στη… Γερμανία. Το τελευταίο διάστημα η Ουάσιγκτον πιέζει όλο και περισσότερες κυβερνήσεις να συνεργαστούν στενότερα με την AFRICOM, καθώς ανησυχεί για την κινεζική διείσδυση, η οποία προχωρά κυρίως μέσω «επενδύσεων». Οι τελευταίες, συνήθως χωρίς να πέσει ούτε ντουφεκιά, αφαιρούν όλο και μεγαλύτερο κομμάτι της πίτας (κυρίως σε φυσικούς πόρους) την οποία κάποτε νέμονταν σχεδόν αποκλειστικά οι Δυτικές πολυεθνικές.
Ο χαλκός, πηγή… δυστυχίας
Η τελευταία επιτυχία της AFRICOM επήλθε στα τέλη του περασμένου μήνα, όταν ο πρόεδρος-μπίζνεσμαν της Ζάμπια Χ. Χιτσιλέμα συναντήθηκε με έναν Αμερικανό ταξίαρχο (δηλαδή δεν κρατήθηκαν ούτε καν τα προσχήματα, και το πρωτόκολλο κουρελιάστηκε). Αμέσως μετά ο Χιτσιλέμα ανακοίνωσε ότι αποφασίστηκε «διμερής συνεργασία για την ασφάλεια», βάσει της οποίας η AFRICOM θα ανοίξει επισήμως γραφείο στην πρωτεύουσα Λουζάκα με στόχο «την εμβάθυνση των δεσμών με τις ένοπλες δυνάμεις της Ζάμπια και την παροχή βοήθειας προς αυτές». Η απόφαση αυτή προκάλεσε σκληρή κριτική τόσο από την αντιπολίτευση (που την αποκάλεσε προδοσία της παραδοσιακά αδέσμευτης στάσης της χώρας) όσο και από γειτονικά κράτη – που δεν θέλουν να τα χαλάσουν με τις ΗΠΑ, αλλά ούτε και να δυσαρεστήσουν τους Κινέζους.
Οι βασικοί λόγοι που οι Αμερικανοί βιάζονται να βάλουν πόδι στη Ζάμπια είναι ο ανταγωνισμός τους με τους Κινέζους, που μορφοποιείται μεταξύ άλλων στην προσπάθεια αμφότερων για τον έλεγχο του ορυκτού πλούτου της χώρας – και κυρίως του χαλκού, τον οποίο όχι τυχαία η αμαρτωλή Goldman Sachs χαρακτηρίζει «το νέο πετρέλαιο». Πράγματι, οι τιμές του χαλκού τριπλασιάστηκαν μέσα σε μια δεκαετία και θα αυξηθούν ακόμη περισσότερο, αφού το συγκεκριμένο μετάλλευμα θεωρείται απαραίτητο για την «πράσινη μετάβαση». Με τη βοήθεια του Χιτσιλέμα, αμερικανικές πολυεθνικές και «επενδυτικά κονσόρτσιουμ» (BlackRock, J.P.Morgan κ.ά.) αποκτούν νέα ορυχεία και επεκτείνουν όσα ήδη είχαν. Προσπαθούν έτσι να ανακτήσουν το έδαφος που έχασαν από τους Κινέζους: σήμερα στη Ζάμπια δραστηριοποιούνται εκατοντάδες κινεζικές εταιρίες, ενώ υπάρχουν και δύο «ελεύθερες οικονομικές ζώνες» υπό κινεζικό έλεγχο.
Είτε με Αμερικανούς είτε με Κινέζους, πάντως, οι τελευταίοι που επωφελούνται από τους φυσικούς πόρους της χώρας τους είναι οι πολίτες της Ζάμπια: είναι η πέμπτη πιο πεινασμένη χώρα της Μαύρης Ηπείρου, με τεράστιο ποσοστό παιδικής θνησιμότητας (75 στα 1.000 παιδιά πεθαίνουν πριν κλείσουν τα 5 χρόνια τους…), μόνιμη επιδημία AIDS (12,1% του πληθυσμού) και τη μεγάλη πλειοψηφία να ζει κάτω από το όριο της φτώχειας (το 60% «ζει» με λιγότερο από 1,8 ευρώ τη μέρα!). Η AFRICOM μάλλον δεν θα βελτιώσει αυτούς τους δείκτες. Μπορεί όμως να εκπαιδεύσει τον στρατό της Ζάμπια στα πραξικοπήματα, όπως έχει κάνει σε άλλες αφρικανικές χώρες όταν απειλούνται τα «στρατηγικά συμφέροντα» των ΗΠΑ…
από edromos
Δεν υπάρχουν σχόλια: