«Κάποιος ζάμπλουτος τον έχει»: Η κλοπή του «θησαυρού» αμύθητης αξίας που χάρισε ο Πικάσο στους Έλληνες παραμένει ανεξιχνίαστη

 Σαν κεραυνός εν αιθρία έπεσε στην Ελλάδα η είδηση πως πίνακας του Πικάσο είχε κλαπεί τον Ιανουάριο του 2012 από την Εθνική Πινακοθήκη.

Το σοκ ήταν τεράστιο, ειδικά αν αναλογιστεί κανείς ότι οι περισσότεροι έμαθαν ότι σε ελληνικό μουσείο φιλοξενούνταν έργο του κορυφαίου καλλιτέχνη μόνο την ημέρα που αυτός χάθηκε!

Το ημερολόγιο έγραφε 9 Ιανουαρίου και μετά τις πρώτες πρωινές ώρες άρχισαν να γίνονται γνωστές οι λεπτομέρειες της κλοπής που είχε λάβει χώρα τα ξημερώματα. Μαζί με τις πρώτες πληροφορίες βγήκαν και οι πρώτες διαρροές από το περιβάλλον της αστυνομίας. Σύμφωνα με ορισμένους αισιόδοξους, η σύλληψη των δραστών ήταν μάλλον θέμα χρόνου. Αποδείχτηκε πως τα πράγματα δεν ήταν ακριβώς έτσι. Σήμερα, σχεδόν 8 χρόνια μετά, ο πίνακας ακόμη αγνοείται…

Το έργο έφερε τον τίτλο «Γυναικείο Κεφάλι», αλλά η γυναίκα που απεικονιζόταν δεν ήταν κάποια τυχαία. Επρόκειτο για την Ντόρα Μάας, συντρόφου επί σειρά ετών του διάσημου ζωγράφου, που συχνά την είχε χρησιμοποιήσει ως μούσα και μοντέλο του. Μάλιστα, ο συγκεκριμένος πίνακας ήταν το τελευταίο πορτραίτο της που δεν είχε πωληθεί και φιλοτεχνήθηκε το 1939.

Η δημιουργία του Πικάσο έφτασε στην Ελλάδα μετά από επιθυμία του ίδιου του φημισμένου ζωγράφου. Ο Ισπανός καλλιτέχνης θέλησε με αυτόν τον τρόπο να ευχαριστήσει τους Έλληνες για τη στάση τους απέναντι στον φασισμό και τον ναζισμό κατά την διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.

Ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένος και ο ίδιος, έχοντας βιώσει την φρίκη του ισπανικού εμφυλίου και της παρέμβασης των δυνάμεων του Χίτλερ, την οποία απέδωσε στο κορυφαίο έργο «Γκερνικα». Μάλιστα, το «Γυναικείο Κεφάλι» έφερε και την ιδιόχειρη αφιέρωσή του στα γαλλικά, που έγραφε: «Pour le Peuple Grec, Hommage de Picasso», δηλαδή «Για τον ελληνικό λαό, Φόρος τιμής από τον Πικάσο».

Οι έρευνες της αστυνομίας ξεκίνησαν αμέσως, με το Τμήμα Εγκλημάτων κατά Ιδιοκτησίας της Ασφαλείας Αττικής να αναλαμβάνει δράση. Όπως έγινε γνωστό, οι Αρχές ξεκίνησαν ανθρωποκυνηγητό προκειμένου να εντοπίσουν τους διαρρήκτες, οι οποίοι ήταν δύο όπως μαρτυρούσε το υλικό από τις κάμερες ασφαλείας.

Στην Εθνική Πινακοθήκη υπήρχε φύλακας, που κατέθεσε τον τρόπο με τον οποίο αντιλήφθηκε τα γεγονότα. Όπως προέκυψε, οι δράστες είχαν δημιουργήσει αντιπερισπασμό θέτοντας σε λειτουργία συναγερμούς που ενεργοποιούνταν από κίνηση. Την ώρα που εκείνος πλησίασε στο σημείο και άρχισε να κυνηγά το άτομο που βρισκόταν στο μουσείο, ο συνεργός του αποτελείωνε το έργο τους, αφαιρώντας με κοπίδι τον καμβά με το περίφημο έργο του Πικάσο αλλά και ο «Μύλος» του Ολλανδού καλλιτέχνη Πιέτ Μοντριάν και ένα σχέδιο σε χαρτί θρησκευτικής απεικόνισης των αρχών του 17ου αιώνα που αποδίδεται στον Ιταλό Γκουλιέλμο Κάτσια.

Οι δράστες είχαν κατορθώσει να μπουν στο μουσείο από μια μπαλκονόπορτα και το γεγονός που δεν μπόρεσαν να εξηγήσουν οι άνδρες της ασφάλειας ήταν πως δεν βρέθηκαν ίχνη παραβίασης. Επιπλέον, τα 5 πελματικά αποτυπώματα που εντοπίστηκαν, σε συνδυασμό από τις λήψεις των καμερών ασφαλείας, τους έκανε αισιόδοξους για την υπόθεση.

Παράλληλα, ελήφθησαν δείγματα από 12 διαφορετικούς τύπους DNA, ενώ ακολούθησε «σάρωση» των κινητών τηλεφώνων που ήταν ενεργοποιημένα την μοιραία νύχτα. Σύντομα τα χαμόγελα «πάγωσαν» καθώς οι έρευνες δεν οδήγησαν πουθενά. Αρχικά η αστυνομία ακολούθησε μια πληροφορία που ήθελε άτομα της νύχτας, με παρελθόν σε περιπτώσεις εκβιασμών, να έχουν εμπλακεί, δίχως να αποδειχθεί αληθινή. Αργότερα, ένας υπάλληλος πρατηρίου βενζίνης κατέθεσε πως άκουσε τυχαία μια παρέα Σέρβων να αναφέρεται στο περιστατικό, όμως και πάλι αποδείχθηκε πως κάτι τέτοιο δεν είχε την παραμικρή δόση αλήθειας.

Μετά το αδιέξοδο προέκυψαν και οι διάφορες θεωρίες για την τύχη του έργου. Όλοι συμφωνούσαν πως θα κατέληγε παράνομα σε κάποια ιδιωτική συλλογή. Ενημερώθηκε σχετικά το αρμόδιο τμήμα της Interpol, χωρίς όμως να βγει κάτι θετικό από εκεί.

από menshouse