Περί Χριστουγέννων και άλλων δαιμονίων…

 


Γράφει η Τζούλια Λιακοπούλου

Χριστούγεννα 2020. Άγιες Μέρες. Το “Πνεύμα” όμως των Χριστουγέννων φέτος την έχει κάνει... Τα “πώς” και τα “γιατί” δεν είναι της παρούσης. Δεν είναι και το θέμα μου.

Μ’ άλλο εγώ θ’ ασχοληθώ, μπας και φτιάξω λίγο τη διάθεση - πρώτα τη δική μου…

Λοιπόν, το Copyright της νεότερης ιστορίας των Χριστουγέννων (έλατα, δώρα, πνεύμα κ.λ.π.) το κατέχει ασυζητητί το πρώτο ήμισυ του 19ου αιώνα. Όμως το έλατο, το έμβλημα των Χριστουγέννων, έχει βαθιά παγανιστικές ρίζες, οι οποίες χάνονται σε πολύ-πολύ παλιές εποχές. Οι αρχαίοι ημών…, συνήθιζαν να κοσμούν τους τόπους λατρείας, κατά τους χειμωνιάτικους μήνες, με κλαδιά από αειθαλή δένδρα.Ιστορικά πάντως, το χριστουγεννιάτικο δένδρο ανήκει στην Λουθηριανή παράδοση και επισήμως το συναντάμε στο Στρασβούργο, στις αρχές του 17ου αιώνα, στολισμένο με κόκκινα μήλα.Τα μυστήρια, τα οποία χαρακτήριζαν τον Μεσαίωνα έλαβαν χώρα στην αναπαράσταση εκείνη. Το αειθαλές έλατο συμβόλιζε την αθανασία, τα κόκκινα μήλα το προπατορικό αμάρτημα και όλα μαζί τον χαμένο Παράδεισο. Πέντε αιώνες μετά, ο Παράδεισος συνεχίζει να είναι χαμένος…
Μετά το 1830 έγινε το έθιμο της Γερμανίας και επεκτάθηκε από εκεί στην υπόλοιπη Ευρώπη και στην Αμερική από Γερμανούς μετανάστες.

Το “Πνεύμα των Χριστουγέννων” χρωστάει την “ύπαρξή του” στον Εμπενέζερ Σκρουτζ, τον πιο διάσημο αντιήρωα του πεζού λόγου. Χωρίς τον Τσαρλς Ντίκενς, τα παιδικά μας Χριστούγεννα θα ήσαν φτωχά και ασαφή, χωρίς τις μνήμες του παλιού καλού καιρού.

Και μια και μιλάμε για συμβολισμούς, η κάλτσα στο τζάκι έρχεται… από παλιά, όπως και ο Άγιος Βασίλης. Ειρήσθω εν παρόδω “Santa Claus” σημαίνει Saint Nicolas και δεν είναι άλλος από τον δικό μας Άγιο Νικόλαο που οι μύθοι και οι θρύλοι των Βορειοευρωπαίων τον… μετεξέλιξαν.

Ο Άγιος Νικόλαος γεννήθηκε στα Πάταρα της Λυκίας, το 280μ.Χ, από πολύ πλούσιους γονείς. Σε ηλικία δεκατριών χρόνων έχασε τους γονείς του κι έγινε κάτοχος μιας τεράστιας περιουσίας, την οποία διέθεσε για να ανακουφίζει τους φτωχούς - ακριβώς όπως κάνουν και σήμερα οι άγιοι πατέρες…Ο θρύλος, λοιπόν, λέει ότι κάποιος έμπορος από τα Πάταρα, είχε χάσει την περιουσία του και δεν μπορούσε να θρέψει την οικογένειά του. Οι τρεις κόρες του έριξαν κλήρο ποια από αυτές θα γινόταν πόρνη, για να βγάλει την οικογένεια από τη δύσκολη θέση. Ο Νικόλαος το έμαθε κι έτσι, μια νύχτα σκαρφάλωσε στη στέγη της οικίας του εμπόρου κι έριξε μέσα από την καμινάδα μικρά πουγκιά με χρυσό, τα οποία έπεσαν μέσα στις βρεγμένες κάλτσες των κοριτσιών που ήσαν κρεμασμένες στο τζάκι για να στεγνώσουν.

Χριστούγεννα 2020. Η τηλεόραση –the Master of the Christmas Universe – μετέφερε εικόνες που μόνο στο “Πνεύμα των Χριστουγέννων” και στον Κάρολο Ντίκενς δεν παραπέμπουν… Εικόνες δίχως πνεύμα, δίχως θαύμα, χωρίς αγάπη… Όσο για την ελπίδα…πεθαίνει τελευταία.

Όσο για μένα… θέλω έναν κόσμο πιο μεγάλο!!! Όσο κι αν κλείνομαι στον φόβο, θα πολεμήσω κι άλλο... Δεν αφήνομαι σαν φύλλο στο ποτάμι... Δεν πρόκειται να σβήσω τα φώτα μου... κι ας έρθουν να με βρουν... Γιατί, όλα τα "τότε" και τα 'τώρα" όπου κι αν κρυφτώ εκεί θαρθούν!

Χρόνια πολλά, με πείσμα και με αγώνα! Και να ξέρετε: «Ιδέες που μοιράζονται δεν πεθαίνουν ποτέ!!!»

Merry Christmas! Ho! Ho! Ho…!

από metopotouoxi

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Από το Blogger.