Το χαμένο non paper για την ελληνοτουρκική κρίση

 Γράφει ο Νίκος Καραχάλιος

Το non paper του Πρέσβη επί τιμή Αλέξανδρου Κ. είχε ως σκοπό να συγκρίνει δύο κρίσεις, την Πυραυλική Κρίση στην Κούβα το 1962 και την διαρκείας κρίση στο Αιγαίο το 2020. Σκοπός του ήταν να βοηθήσει το κυβερνητικό επιτελείο να κινηθεί αποτελεσματικότερα στην ολοένα και θερμότερη αντιπαράθεση με την Τουρκία. Ακολουθεί το σύντομο σημείωμα σε μορφή excel συνοδευόμενο από μερικά χειρόγραφα ποιοτικά σχόλια. Ποιες είναι οι ομοιότητες και οι διαφορές των δύο κρίσεων:

• Οι δύο κρίσεις απέχουν 28 χρόνια, αλλά έχουν περισσότερες ομοιότητες στα δομικά χαρακτηριστικά τους από ό,τι διαφορές.

• Δυστυχώς, έχουν περισσότερες διαφορές στην πολιτική και διπλωματική αντιμετώπιση από τις ηγεσίες εκατέρωθεν του Αιγαίου. Γι’ αυτό και είναι πολύ μεγάλες οι πιθανότητες να μην έχουν την ίδια ειρηνική κατάληξη.

• Αναφέρονται σε γεγονότα κυρίως στη θάλασσα, το "ρευστό" της οποίας δίνει μεγαλύτερες δυνατότητες για "ελαστικές" αντιδράσεις, αφού δεν "φαίνονται" διά γυμνού οφθαλμού οι παραβιάσεις, όπως όταν έχουμε κατάληψη εδαφών.

• Η πρώτη αφορά ένα νησί με στρατηγικότατη θέση (Κούβα), ενώ η δεύτερη ένα σύμπλεγμα νησιών στο Αιγαίο, την Κύπρο, αλλά προς το παρόν εστιαζόταν στο "αγκάθι" (για τους Τούρκους), στο Καστελλόριζο.

• Στην πλευρά των Δυτικών έχουμε νέους και άπειρους σε διεθνείς κρίσεις Προέδρους. Στην πλευρά των Ανατολικών έχουμε μεσήλικες και έμπειρους ηγέτες, που όμως είναι συστηματικά επιθετικοί και απρόβλεπτοι.

• Οι Δυτικοί εκλέγονται σε δημοκρατικά καθεστώτα και λογοδοτούν (τουλάχιστον θεωρητικά), ενώ οι Ανατολικοί ηγεμονεύουν σε αυταρχικά καθεστώτα.

• Οι πρώτοι πρέπει να ακούνε την κοινή γνώμη των χωρών (άρα υπολογίζουν και το πολιτικό κόστος), ενώ οι δεύτεροι καταπατούν τα ανθρώπινα δικαιώματα και δυστυχώς κοστολογούν τις ανθρώπινες ζωές με τον ίδιο τρόπο.

• Η στρατηγική των Δυτικών έχει τετραετείς κύκλους αναφοράς (όσο και ο εκλογικός κύκλος) ενώ των Ανατολικών είναι πιο μακρόπνοη. Δηλαδή, ενώ οι δεύτεροι μπορούν να περιμένουν, να αναδιπλώνονται και να επιμένουν, οι πρώτοι δεν έχουν σύμμαχο το χρόνο. Στη Δύση με τον 24ωρο κύκλο ενημέρωσης και την πίεση των media οι αποφάσεις πολλές φορές παίρνονται σε ασφυκτικά χρονικά περιθώρια.

• Οι Δυτικές δομές ηγεσίας είναι σχετικά ανοικτές, ενώ οι Ανατολικές κλειστές. Στις πρώτες υπάρχουν διαρροές. Στις δεύτερες η εσωτερική πληροφόρηση, ισοδυναμεί συνήθως με θάνατο ή μετακόμιση σε "γκούλαγκ".

• Ο Πρόεδρος Κένεντι κατάφερε να κρατήσει τον Τύπο μακριά του και να αποφασίσει εν ψυχρώ. Ο Πρωθυπουργός Μητσοτάκης καλείται σχεδόν να συσκέπτεται με τα media, καθώς στην Ελλάδα "ουδέν κρυπτόν".

• Οι ΗΠΑ είχαν χρόνο 13 ημερών, εμείς έχουμε περισσότερο, αλλά δεν τον εκμεταλλευόμαστε.

Διαβάστε την συνέχεια στο slpress