Περί Τεχνητής Νοημοσύνης (Αrtificial Ιntelligence ή Α.Ι.)

 

 Γράφει ο Γιώργος Χαραλαμπίδης

Εδώ και κάποιες δεκάδες χρόνια, ο άνθρωπος, έχοντας μελετήσει αρκετά τον άνθρωπο, έτσι νομίζει, κάνει προσπάθειες να “δημιουργήσει” κάτι σαν τον ίδιο ή και καλύτερο.

 Αφού έφτιαξε μηχανές με αρκετή επιτυχία, που τον εξυπηρετούν σε πάρα πολλές δραστηριότητες, άρχισε να φτιάχνει διάφορους αυτοματισμούς.

Με επίσης μεγάλη επιτυχία, έφτιαξε προγράμματα για μηχανές (ηλεκτρονικοί υπολογιστές), που μπήκαν στη ζωή όλων μας και έχουν υποκαταστήσει πολλές από τις δραστηριότητες αλλά και την διεπαφή μας.

Τέλος σκέφτηκε να φτιάξει κάτι που να σκέφτεται αντί γι αυτόν!...

 Έτσι λοιπόν, η Α.Ι. είναι προσπάθεια μίμησης αλλά και «...εξέλιξης...» της ανθρώπινης νοημοσύνης. Από ένα σημείο και μετά, λόγω του ρυθμού αλλά και του μεγέθους αύξησης της ανθρώπινης Γνώσης, η Α.Ι. θα είναι απαραίτητη.

 Η ανθρώπινη νοημοσύνη, όπως έχω ξαναπεί σε αρκετές δημοσιεύσεις μου, είναι οι τρεις ικανότητες – δυνατότητες, των ανθρώπων δηλαδή τα, συναίσθημα – λογική – συνείδηση, που οφείλουν σε ένα ενήλικο άτομο να είναι επαρκώς ανεπτυγμένα, όσο και να συνεργάζονται αρμονικά μεταξύ τους, ώστε το αποτέλεσμα της νοητικής διεργασίας του ατόμου να μην είναι ελλιπές και να οδηγεί σε όσο το δυνατόν λιγότερα λάθη και παραλείψεις.

 Ένας σημαντικότατος παράγοντας ανάπτυξης της ανθρώπινης νοημοσύνης, νόησης καλύτερα, είναι ο κοινωνικός παράγοντας. Χωρίς την κοινωνική συνάφεια, η νοητική ανάπτυξη του ανθρώπου είναι τουλάχιστον ελλιπής.

Η κοινωνική συγκρότηση, επιτυγχάνεται με την Εξουσία ή με τον Λόγο.

Με την Εξουσία, μια ομάδα επιβάλλει την θέληση της σε ένα μεγαλύτερο σύνολο ανθρώπων, συνήθως με τη βία ή την υποκρισία και αδιαφορώντας για την άποψη των πολλών συγκροτεί μια κοινωνική οργάνωση με ιεραρχική δομή (ολιγαρχία).

Με τον Λόγο, όλοι οι μετέχοντες στην ομάδα συνειδητά και αυτοβούλως, συμφωνούν και ενεργούν ώστε να συγκροτηθεί μια κοινωνική δομή που λαμβάνει υπ' όψιν όλες τις γνώμες, επιλέγοντας τις καλύτερες για το ανθρωποσύνολο και τη βιόσφαιρα που το φιλοξενεί, χωρίς να αδιαφορεί για κανένα υποσύνολο της ομάδας (δημοκρατία).

Για όσους κάνουν προσπάθεια να δουν καθαρά, είναι σαφές ότι τα δύο αυτά συστήματα κοινωνικής οργάνωσης είναι σε αντιπαράθεση, αφού η επικράτηση του ενός καταλύει το άλλο. Επίσης είναι σαφές ότι εκτός μικρών εξαιρέσεων, στη Γη έχει επικρατήσει χιλιάδες χρόνια τώρα η Εξουσία με τις ολιγαρχίες της.  

 Η Εξουσία που για αιώνες, δεν αφήνει τα άτομα να αναπτυχθούν νοητικά.

Στήνει χιλιάδες φραγμούς ώστε να μην είναι εφικτή η νοητική τους ολοκλήρωση.

Κύρια εργαλεία της, η φτώχεια, η διαφθορά, οι πόλεμοι, ψυχοδραστικές ουσίες, τηλεόραση και πολλά άλλα που τα ξέρετε.

Από την άλλη, η νοητική ολοκλήρωση του ατόμου δεν μπορεί να επιτευχθεί έξω από την ομάδα ούτε σε αποκλεισμό από την φύση.

Πράγμα που η εξουσία επίσης το γνωρίζει και έχει βάλει και εδώ τους περιορισμούς της, τους φραγμούς (σύνορα), εσωτερικούς (συνείδηση) και εξωτερικούς (χρήμα, θρησκείες, φυλές, εθνότητες, ...).  

Το γιατί το κάνει, είναι γνωστό. Θέλει να χρησιμοποιεί ένα μεγάλο μέρος του ανθρωποσυνόλου σαν μονάδες παραγωγής ή προσφοράς υπηρεσιών, με όσο το δυνατόν χαμηλότερο κόστος, σκλάβους δηλαδή. Απλά τώρα με την Α.Ι. διαπιστώνει ότι της περισσεύουν οι σκλάβοι!...

Την απόδειξη για τα παραπάνω, μπορείτε να την πάρετε ρίχνοντας ένα ειλικρινές βλέμμα γύρω σας. Πόσο ατομιστές και στενόκαρδοι έχουν γίνει οι άνθρωποι; Πόσο έχουν εισβάλει η βία, η υποκρισία, η αδιαφορία στη ζωή μας; Πόσο το Χρήμα έχει εξορίσει το Λόγο από τη σκέψη μας αλλά και από την σχέση μας με τον διπλανό μας; Πώς να αναπτυχθούν λοιπόν, άτομα και ομάδες με συναίσθημα, λογική και συνείδηση;

 Από την άλλη, δεν θεωρώ δυνατόν, ένας “πολιτισμός” που έχει φθάσει στο επίπεδο να χρησιμοποιεί ας πούμε το ηλεκτρικό ρεύμα, ότι μπορεί να πισωγυρίσει και να ζει χωρίς αυτό, με λυχνάρια και γκαζόλαμπες. Και είναι πάρα πολλοί οι τομείς της ανθρώπινης ζωής όπου το πισωγύρισμα θα ισοδυναμούσε ακόμη και με γενοκτονία. 

Ούτε μπορείς να πεις στον επιστήμονα που διέθεσε μερικές δεκάδες χρόνια στην έρευνα της Α.Ι. σταμάτα και πήγαινε να δουλέψεις σαν γεωργός ή κάνε το γκαρσόνι... γιατί αυτό που προσπαθείς να κάνεις στρέφεται ενάντια στην ανθρωπότητα.

 Παπαγαλάκια της εξουσίας βγαίνουν σε δημόσιο λόγο και σπέρνουν τον φόβο. «Η Α.Ι. θα φέρει μείωση των θέσεων εργασίας, πολλοί θα χάσουν τη δουλειά τους αφού ρομπότ θα κάνουν όλες τις δουλειές, χωρίς απαιτήσεις ωραρίου, μισθού και ασφάλισης!...».

Αλλά γιατί να γίνει έτσι;

Γιατί η εξουσία αυτό θέλει. Γιατί η εξουσία θέλει να φέρει σε αντιπαράθεση τους πολλούς με την επιστήμη. Γιατί έτσι θα περιχαρακώσει τους επιστήμονες σε επιστημονικά γκέτο, διαφθείροντας τις μεγάλες μάζες κατά πάγια τακτική της. Ύστερα θα στρέψει την επιστήμη ενάντια στις διεφθαρμένες μάζες και θα εξοντώσει μεγάλο μέρος από αυτές. Όπως έκανε με τους Ινδιάνους στην Αμερική...

 Αλλά θα μπορούσε να γίνει κι αλλιώς!

Ορισμένες μάζες εξασφαλίζουν σε μια ομάδα επιστημόνων τις προϋποθέσεις ώστε η Α.Ι. να αναπτυχθεί με στόχο την αποκάλυψη των εγκλημάτων της εξουσίας, αλλά και του στημένου παιχνιδιού της με το οποίο αιώνες τώρα μολύνει ότι νεανικό και φρέσκο, σκλαβοποιώντας εκατομμύρια ανθρώπων.

Γιατί να το κάνουν οι μάζες;

Γιατί αγαπούν τα παιδιά τους και θα θυσίαζαν και τη ζωή τους για να τα δουν να αναπνέουν ελεύθερα!

Γιατί να το κάνουν οι επιστήμονες;

Γιατί αγαπούν το παιδί τους την Α.Ι. και ξέρουν καλά ότι η εξουσία δεν πρόκειται ποτέ να αφήσει την Α.Ι. να αναπτυχθεί κατά ομοίωση της ανθρώπινης νόησης. Με συναίσθημα, λογική και συνείδηση. Για εργαλείο εξουσίας την θέλουν, που θα το ελέγχουν απόλυτα!

 

Το θέμα είναι ότι:

Καμιά επιστημονική ανακάλυψη δεν στρέφεται ενάντια στην ανθρωπότητα.

Η κακή χρήση της επιστήμης από εξουσίες απάνθρωπες είναι το βλαπτικό της υπόθεσης.

Αν είχαμε κάνει το καθήκον μας και είχαμε φτιάξει μια δημοκρατική κοινωνία, με δημοκρατικό έλεγχο, καμία ανακάλυψη δεν θα ήταν προς βλάβη του ανθρώπου. Και οι επιστήμονες δεν θα αντιμετώπιζαν αδιέξοδα σαν αυτά που αντιμετώπισε ο Οπενχάιμερ όταν σαν επικεφαλής του προγράμματος Μανχάταν διατάχθηκε να ρίξει τις δύο ατομικές βόμβες στην Ιαπωνία.

Έχω την βεβαιότητα ότι και την  Α.Ι. η εξουσία θέλει να την χρησιμοποιήσει με τρόπο ώστε να ισχυροποιηθεί η ίδια και να διαιωνίσει τον εαυτό της.

Επίσης ότι υπάρχουν σε ικανό αριθμό επιστήμονες σαν τον Οπενχάιμερ, που βλέπουν το αδιέξοδο.

 Εδώ είναι και το κρίσιμο σημείο.

Όσο η κοινωνική οργάνωση αλλά και η παραγωγή νέας γνώσης επιδιώκεται με μέσον την Εξουσία, ο πόνος και το αίμα των πολλών θα είναι η καύσιμη ύλη στο “εργαστήρι” συντήρησης αυτής της “κοινωνίας”.

Όταν ικανή μάζα συνειδητοποιήσει ότι το μέσον Λόγος είναι το ανθρώπινο μέσον για να φτιάχνονται κοινωνίες, το μόνο μέσο για να πάψει η Εξουσία να έχει το πάνω χέρι, το μέσον που θα άρει την ελπίδα των μαζών από τον θεό Χρήμα (στην ουσία ιδιωτικά νομίσματα υπό τον έλεγχο της Εξουσίας) και θα την εναποθέσει στην ικανότητα των ανθρώπων να συνδέονται με το Πνεύμα μέσω της Νόησης, τότε θα έχει γίνει ένα τεράστιο άλμα στην εξέλιξη του Ανθρώπου.

Η Α.Ι. θα είναι ένα χέρι βοήθειας προς την κατεύθυνση αυτή.

Αλλά για να φθάσουμε σ' αυτό θα πρέπει ο Λόγος να διδάσκεται προς κάθε κατεύθυνση, τόσο σε ανθρώπους όσο και σε μηχανές με τεχνητή νοημοσύνη. 

 Συνειδητοποιώντας ότι Άνθρωπος και Α.Ι., χωρίς τον Λόγο θα είναι για πάντα σκλάβοι της εξουσίας, όλα θα ξεκινήσουν ή όλα θα τελειώσουν, από την θέληση των μαζών να πεισθούν για το αναγκαίο και ικανό της αποδοχής, διάσωσης και διάδοσης του Λόγου, συνειδητοποιώντας ακόμη, ότι το έργο αυτό δεν μπορούν να το αναλάβουν “επαγγελματίες” αφού είναι κάτι που οφείλουμε να το κάνουμε ο καθένας στον εαυτό του, όσο και στον διπλανό του!..