Εθνική τραγωδία οι διαπραγματεύσεις με την ιμπεριαλιστική Τουρκία

Γράφει ο Σταύρος Καλεντερίδης

Τις τελευταίες μέρες η κυβέρνηση δέχεται πανταχόθεν πιέσεις για να κάνει δεκτό το αίτημα της Τουρκίας για έναν εφ’ όλης της ύλης διάλογο. Αν η κυβέρνηση υποκύψει στις πιέσεις και δεχθεί τις περιβόητες «διαπραγματεύσεις», αυτό θα σημάνει και στρατηγικό λάθος αλλά και μια ακόμα εθνική ήττα για την Ελλάδα.

Ηθικοί αυτουργοί της εν λόγω αφόρητης πίεσης στην Αθήνα, είναι το Βερολίνο και οι Βρυξέλλες. Με μεγάλο πρωταγωνιστή βεβαίως την Γερμανίδα Καγκελάριο, η οποία αναδεικνύεται στον μεγαλύτερο σύμμαχο του Ερντογάν στην Ευρώπη. Επί της δικής της ηγεσίας άλλωστε, η Γερμανία έφτασε να κατευθύνει το ένα τρίτο των εξαγωγών της σε οπλικά συστήματα, στην σοβινιστική και επιθετική Τουρκία. Πρόκειται για τα ίδια όπλα με τα οποία η Άγκυρα οπλίζει τζιχαντιστές και τρομοκράτες για να διαπράττουν εγκλήματα σε Λιβύη, Ιράκ και Συρία, και δη κατά άμαχων πληθυσμών και μειονοτήτων στην περιοχή του Κουρδιστάν.

Το γερμανικό «γαϊτανάκι» για διαπραγματεύσεις με το βάρβαρο Τουρκικό καθεστώς, σέρνουν και οι εγχώριοι υποστηρικτές της τουρκικής πολιτικής: ιδρύματα, ακαδημαϊκοί, δημοσιογράφοι, μέχρι και τέως αξιωματούχοι οι οποίοι πιέζουν την Ελλάδα να συνθηκολογήσει αμαχητί με την εγκληματική και ιμπεριαλιστική Τουρκία.

Ίσως το χειρότερο σενάριο όλων, είναι η σύγκληση «περιφερειακής διάσκεψης για συζήτηση των θεμάτων της ανατολικής Μεσογείου» που προτείνει η Άγκυρα, καλοβλέπει το Βερολίνο, και φαίνεται πως αποδέχεται δειλά και η ελληνική κυβέρνηση.

Πρόκειται για μία καταστροφική προοπτική, κατά την οποία η Τουρκία θα επιχειρήσει να «πακετοποιήσει» τα επεκτατικά αιτήματά της εναντίον του Ελληνισμού, συμπεριλαμβάνοντας στο θέμα της ΑΟΖ, την αποστρατικοποίηση των νησιών, το μειονοτικό στη Θράκη, το θέμα του FIR, τις «γκρίζες ζώνες», τα ειδικά προνόμια των τούρκων ψαράδων στο Αιγαίο, κατά τα πρότυπα της Ελληνο-Ιταλικής συμφωνίας, και άλλα αδιανόητα ζητήματα για τα οποία αν ξεκινήσουμε να συζητάμε, θα έχουμε ήδη χάσει. Πρόκειται εξάλλου για ζητήματα εθνικής κυριαρχίας της χώρας μας, τα οποία αν η κυβέρνηση αποδεχθεί να τεθούν στο τραπέζι, αυτό θα ισοδυναμούσε με ομολογία πως η Ελλάδα δεν αποτελεί κυρίαρχο κράτος.

Η Ελλάδα δεν μπορεί να διαπραγματευθεί με την Τουρκία όσο αυτή αποτελεί ένα κράτος «πειρατή» στο Αιγαίο και την ανατολική Μεσόγειο. Και εν αντιθέσει με τα όσα δυστυχώς υποστηρίζει έως τώρα η κυβέρνηση, ο Ελληνισμός δεν βάλλεται μόνο από το Όρουτς Ρέις, στο οποίο επετράπη να διεξάγει έρευνες στην Ελληνική υφαλοκρηπίδα, αλλά και από το Μπαρμπαρός που βρίσκεται εδώ και βδομάδες παρανόμως εντός της Κυπριακής ΑΟΖ. Όπως επίσης δεν πρέπει να λησμονούμε το Κυπριακό ζήτημα, και το γεγονός πως η Τουρκία παραμένει εδώ και πενήντα χρόνια παράνομος εισβολέας και κατοχική δύναμη στη βόρεια Κύπρο.

Η φασιστική αυτή κατοχή της Κύπρου, παραμένει σήμερα πιο επίκαιρη από ποτέ, με τον ψευδο-πρωθυπουργό του ψευδοκράτους να απειλεί πως μετά τις εκλογές – παρωδία που ετοιμάζουν στα Κατεχόμενα τον Οκτώβριο, οι Τούρκοι θα εισβάλλουν και θα καταλάβουν τα Βαρώσια της Αμμοχώστου, παραβιάζοντας τις σχετικές αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών.

Υπό αυτές λοιπόν τις συνθήκες, καθώς και υπό το καθεστώς της εν γένει τουρκικής ασυδοσίας στην περιοχή (πόλεμοι, τουρκολιβυκό μνημόνιο, παραβιάσεις κτλ.), όχι απλά δεν νοείται διαπραγμάτευση, αλλά η Ελλάδα, έχοντας διπλωματικά το πάνω χέρι, οφείλει να πιέσει τους συμμάχους της να εξαναγκάσουν την Τουρκία σε αναδίπλωση, και όχι το αντίθετο.

Στα επόμενα βήματα, η Αθήνα οφείλει να προχωρήσει άμεσα σε οριοθέτηση ΑΟΖ με την Κύπρο, κάτι που σύμφωνα και με την τελευταία δημοσκόπηση στη Μεγαλόνησο, επιθυμούν οι εννέα στους δέκα Ελληνοκύπριοι. Έπειτα η κυβέρνηση οφείλει να ολοκληρώσει αμυντικές συμμαχίες με την Λευκωσία, τη Γαλλία και λοιπές περιφερειακές δυνάμεις, που έχουν αμοιβαία συμφέροντα με τη χώρα μας στην περιοχή.

Σε κάθε περίπτωση, ο άμεσος απεγκλωβισμός από την γερμανική σφαίρα επιρροής, η οποία διακρίνεται και ως ανθελληνική αλλά και ως φιλοτουρκική, πρέπει να θεωρείται μονόδρομος.

από infognomonpolitics