Στήνεται σκηνικό εθνικής συμφοράς

Γράφει ο Γιάννης Α. Μυλόπουλος

Τέτοιες μέρες, 46 χρόνια πριν, η Κύπρος ζούσε την τραγωδία της Τουρκικής εισβολής. Μια τραγωδία που εξελίχθηκε σε κατοχή του βόρειου τμήματος του νησιού και ολοκληρώθηκε με την ανακήρυξη αργότερα του τουρκοκυπριακού ψευδοκράτους.

Της εθνικής συμφοράς είχε προηγηθεί, με ανάμιξη της χούντας των Αθηνών, το πραξικόπημα κατά του εκλεγμένου προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, του Μακάριου.

Όσοι επιμένουν να ισχυρίζονται ότι στη δικτατορία κοιμόμασταν με ανοικτά παράθυρα, μάλλον κάνουν ότι δεν θυμούνται καλά. Κρύβουν το τέλος της ιστορίας, που συμπίπτει και με το τέλος της χούντας. Καθώς ήρθε μια μέρα που ξυπνήσαμε και από το ανοικτό παράθυρο, είδαμε να χάνεται η Κύπρος…

Από την Μικρασιατική καταστροφή ακόμη μέχρι την Τουρκική εισβολή στην Κύπρο, τις ανώμαλες πολιτικά περιόδους και τις θεσμικές εκτροπές στο εσωτερικό ακολουθούσαν πάντοτε εθνικές συμφορές.

Ενός κακού μύρια έπονται.

Όταν το κακό είναι το χειρότερο που μπορεί να συμβεί σε δημοκρατικό πολίτευμα, η παραβίαση δηλαδή των θεσμών της Δημοκρατίας, τότε οι συνέπειες είναι ό,τι χειρότερο μπορεί να συμβεί σε ένα κυρίαρχο κράτος, δηλαδή μια εθνική συμφορά.

Οι εξελίξεις το φετινό καλοκαίρι στη χώρας μας δυστυχώς δείχνουν να δικαιώνουν αυτή την ιστορική αλήθεια.

Η πρωτόγνωρη για τα ελληνικά δεδομένα εκτροπή της συγκάλυψης από πλευράς κυβέρνησης Μητσοτάκη του διεθνώς ομολογημένου σκανδάλου NOVARTIS και η πρωτάκουστη αντιστροφή των ρόλων μεταξύ θύτη και θύματος, με τη δίωξη του πρώην αναπληρωτή υπουργού Δικαιοσύνης Δημήτρη Παπαγγελόπουλου και της εισαγγελέως διαφθοράς Ελένης Τουλουπάκη, οι οποίοι ως εκ της θεσμικής τους ιδιότητας έκαναν το καθήκον τους, ο μεν πρώτος να αποκαλύψει το σκάνδαλο διαφθοράς, αξιοποιώντας τα στοιχεία που έστειλαν σε βάρος πολιτικών προσώπων οι Αμερικανικές διωκτικές υπηρεσίες, η δε δεύτερη να το διερευνήσει, ανοίγει μια χωρίς προηγούμενο περίοδο πολιτικής ανωμαλίας.

Η εκτροπή σε βάρος της Δικαιοσύνης γίνεται ακόμη πιο σοβαρή, αν ληφθεί υπόψη ότι λίγο καιρό πριν, ο υπουργός Ανάπτυξης της κυβέρνησης και αντιπρόεδρος του κόμματος της ΝΔ Άδωνις Γεωργιάδης, ελεγχόμενος για συμμετοχή στο σκάνδαλο NOVARTIS από την εισαγγελέα διαφθοράς, εκτόξευσε εναντίον της απειλές, εμποδίζοντας το έργο της και προαναγγέλλοντας ουσιαστικά τη δίωξη σε βάρος της.

Το ερεβώδες κλίμα που προκαλεί η παραβίαση των θεσμών από πλευράς της ελληνικής κυβέρνησης, στην αγωνιώδη προσπάθειά της να συγκαλύψει τις ευθύνες στελεχών της στο σκάνδαλο διαφθοράς της NOVARTIS κατά το διάστημα 2012 – 2015, ενισχύεται από την απειλή που η κυβέρνηση Μητσοτάκη αφήνει να πλανάται για άσκηση δίωξης ακόμη και σε βάρος του πρώην πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα, ως δήθεν συμμέτοχου και εμπνευστή στην κατασκευασμένη από την κυβέρνηση υπόθεση της αντιστροφής του σκανδάλου NOVARTIS σε σκευωρία.

Το θεσμικό πραξικόπημα, που συνίσταται στη συγκάλυψη ενός κορυφαίου και διεθνώς αναγνωρισμένου σκανδάλου διαφθοράς αφενός και στη δίωξη της εισαγγελέως διαφθοράς που το ερευνούσε αφετέρου, αλλά και ο διχασμός που προκαλεί στο εσωτερικό της χώρας η ποινικοποίηση της πολιτικής ζωής και οι διώξεις σε βάρος στελεχών της αξιωματικής αντιπολίτευσης, με τις απειλές να φτάνουν ακόμη και μέχρι τον πρώην πρωθυπουργό, συνθέτουν το ιδανικό σκηνικό αποδυνάμωσης της Ελλάδας, που ούτε στα καλύτερα όνειρά τους δεν θα μπορούσαν να φανταστούν οι Τούρκοι για να προωθήσουν τις διεκδικήσεις τους.

Η διεθνής απομόνωση της Ελλάδας λόγω της διπλωματικής της αδράνειας και των εσφαλμένων επιλογών στην εξωτερική πολιτική συμπληρώνουν το ευνοϊκό κλίμα που έχει διαμορφωθεί για την επιθετικότητα και τις διεκδικήσεις του Ερντογάν.

Δεν είναι καθόλου τυχαίο λοιπόν το γεγονός ότι οι Τούρκοι επέλεξαν αυτήν ειδικά τη δύσκολη για τη Δημοκρατία και τη διχαστική για το πολιτικό κλίμα στην Ελλάδα συγκυρία προκειμένου να ανεβάσουν την ένταση στο Αιγαίο και να προκαλέσουν, εκβιάζοντας, συνθήκες πολεμικής κρίσης.

Όπως δεν είναι καθόλου τυχαία η συγκυρία που γίνεται η προσπάθεια να πιεστεί να αποδεχθεί τον Τουρκικό εκβιασμό για να ξεκινήσει ένας ελληνοτουρκικός διάλογος – παζάρι εφ’ όλης της ύλης, ο απομονωμένος διεθνώς και υπαίτιος για την ανωμαλία και τον διχασμό στο εσωτερικό της χώρας Έλληνας πρωθυπουργός,

Ο οποίος, αποδεχόμενος την πρόταση για διμερή διάλογο με τους Τούρκους, διαπράττει το εγκληματικό για τα εθνικά μας συμφέροντα σφάλμα να εγκαταλείψει το επιτυχές μέχρι σήμερα δόγμα που ακολουθούσε η εξωτερική μας πολιτική, σύμφωνα με το οποίο οι διαφορές μας με την Τουρκία ήταν ένα διεθνές, ως ευρωτουρκικό και όχι ένα διμερές, ως ελληνοτουρκικό ζήτημα.

Επιπλέον, αποδεχόμενος να συζητήσει με τους Τούρκους εφ’ όλης της ύλης τις παράλογες διεκδικήσεις τους, διαπράττει το τεράστιο σφάλμα να εγκαταλείψει την πάγια θέση της εξωτερικής μας πολιτικής, ότι το μόνο προς διευθέτηση ζήτημα μεταξύ των δύο κρατών είναι αυτό του καθορισμού της υφαλοκρηπίδας και των θαλάσσιων ζωνών και κανένα άλλο.

Τέλος, η επιλογή ένας τέτοιος διάλογος να ξεκινήσει εν μέσω συνθηκών εσωτερικού διχασμού και πολιτικής ανωμαλίας αποδυναμώνει τη διαπραγματευτική ικανότητα της Ελλάδας, καθώς της στερεί το σημαντικό πλεονέκτημα της ομοψυχίας και της εθνικής συσπείρωσης γύρω από ένα σοβαρό εθνικό πρόβλημα.

Η πολιτική που ακολουθεί ένας αποδυναμωμένος πρωθυπουργός, που στο εξωτερικό αντιμετωπίζεται ως απομονωμένος και στο εσωτερικό θεωρείται παράγοντας ανωμαλίας για τους δημοκρατικούς θεσμούς και υπαίτιος εσωτερικού διχασμού, οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε εθνική καταστροφή.

Η οποία στην παρούσα φάση θα πάρει τη μορφή της ούτως ή άλλως προαναγγελθείσας από στελέχη και συμβούλους της σημερινής κυβέρνησης αποδοχής ενός καθεστώτος συνδιαχείρισης στο Αιγαίο.

Για άλλη μια φορά η ιστορία διδάσκει ότι οι συνθήκες ανωμαλίας, η υπονόμευση της Δημοκρατίας και ο εθνικός διχασμός, φέρνουν εθνικές απώλειες και οδηγούν σε εθνικές συμφορές.

Δυστυχώς στην Ελλάδα σήμερα στήνεται ένα τέτοιο σκηνικό εθνικής συμφοράς.

Αν δεν βελτιωθεί το άρρωστο πολιτικό κλίμα και αν δεν επουλωθούν οι πληγές του εσωτερικού διχασμού αφενός και αν δεν αναληφθούν σοβαρές διπλωματικές πρωτοβουλίες στο εξωτερικό, που πρέπει να ενσωματώσουν τη διόρθωση των λάθος επιλογών στην αντιμετώπιση των εθνικών μας συμφερόντων στο Αιγαίο αφετέρου, η εθνική συμφορά θα είναι αναπόφευκτη.

Και αν αληθεύουν οι πληροφορίες για αποδοχή από ελληνικής πλευράς της έναρξης διμερών διαπραγματεύσεων σε αυτήν ειδικά τη συγκυρία, η συμφορά θα είναι πολύ μεγαλύτερη στο τέλος της ημέρας από την απώλεια ενός νησιού. Μια συμφορά για την οποία ήδη μας προετοιμάζουν τα παπαγαλάκια και οι διπλωματικοί σύμβουλοι της κυβέρνησης που προκάλεσε την πολιτική ανωμαλία στο εσωτερικό της χώρας.

από tvxs