Ποιος διάλογος με την Τουρκία;

Άρθρο του Γιώργου Μαλούχου (Σπούδασε Δημόσια Διοίκηση στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και ειδικεύτηκε στην Κοινωνική Πολιτική στο Ομοσπονδιακό Ινστιτούτο Ανώτατων Σπουδών Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου της Λοζάνης).

Η πραγματικότητα είναι ότι ουδεμία δυνατότητα διαλόγου υφίσταται. Κάτι τέτοιο θα ισοδυναμούσε ευθέως με εκ προοιμίου μερική παράδοση ελληνικής κυριαρχίας. Αυτό είναι το αντικείμενο. Δεν υπάρχει άλλο.

Και μάλιστα χωρίς και η άλλη πλευρά, δηλαδή η Ελλάδα, να έχει και εκείνη διεκδικήσεις ώστε να πει κάποιος «εντάξει θα χάσει εδώ για να πάρει εκεί». Το τραπέζι των διαπραγματεύσεων που θέλει να στήσει η Τουρκία δεν θα έχει κανένα άλλο αποτέλεσμα από τη νομοτελειακή απομείωση της ελληνικής κυριαρχίας. Αυτή είναι η ατζέντα. Αν η Ελλάδα την αποδεχθεί και καθίσει σε αυτό, το μόνο που θα συμβεί θα είναι να προσπαθήσει να περιορίσει τις απώλειες. Φυσικά, από την ώρα που θα καθίσει ακόμα και αυτό θα είναι τρομερά δύσκολο. Ουδείς άνθρωπος που είναι στα λογικά του θέλει κρίση. Πολύ περισσότερο πόλεμο. Όμως η Τουρκία απαιτεί να αλλάξουν τα σύνορα. Το λέει και το δείχνει κάθε μέρα. Η Ελλάδα δεν έχει την πολυτέλεια να κάνει ότι δεν αντιλαμβάνεται πως με αυτά τα πάγια και διαρκώς οξυνόμενα δεδομένα διάλογος σημαίνει αποκλειστικά και μόνον παράδοση. Γιατί δεν θα γίνει με την Ιταλία. Με την Τουρκία θα γίνει. Και η Τουρκία δεν θέλει γαρίδες. Αλλαγή συνόρων θέλει.