«Ο ήχος δεν διαθέτει ιδεολογία»

Γράφει ο Δημήτρης Κανελλόπουλος

INNERSPEAKER

Ελάτε να σας γνωρίσω τους Innerspeaker που έβγαλαν ένα ολοκαίνουργιο άλμπουμ για το οποίο, δηλώνουν, πραγματικά ενθουσιασμένοι. Δικαίως θα έλεγα γιατί αξίζει. Είναι το «Into The Voodoo Lab», κυκλοφόρησε πριν από λίγες μέρες από τη Nipper’s Music και την Bantha Records του παραγωγού και έξτρα μέλους σε αυτό το άλμπουμ Νίκου «Ottomo» Αγγλούπα και μπορούμε να το βρούμε τόσο σε ψηφιακή μορφή όσο και σε premium 180gr βινύλιο.

To story έχει ως εξής: 2 αγόρια αποφασίζουν σχεδόν για πλάκα να βρεθούν ένα βράδυ να παίξουν τύμπανα-κιθάρα, τα 2 γίνονται 3, τα 3 κάποια στιγμή φτάσανε και 7 κι επέστρεψαν στην πεντάδα, αρχικά δώσανε στην παρέα το όνομα The Underdogs και τώρα λέγονται Innerspeaker και η εξέλιξή τους τα τελευταία χρόνια είναι εντυπωσιακή.

Η μπάντα αποτελείται σχεδόν εξ ολοκλήρου από IT developers και software engineers, δηλαδή από κομπιουτεράδες. Αυτό είναι περιοριστικό ή απελευθερωτικό; «Προφανέστατα είναι λίγο κι από τα δύο», απαντούν στην «Εφ.Συν.». «Προγραμματισμένοι σχεδόν στο 100% σε ό,τι αφορά τις πρωινές δουλειές και πιο χαώδεις σε ό,τι αφορά κυρίως το γύρω-γύρω που σχετίζεται με το να προσπαθείς να οργανώσεις και να τρέξεις πράγματα για το γκρουπ. Απελευθερωτικό υπό την έννοια ότι πολλές φορές έρχεσαι με ακόμη περισσότερη όρεξη κατευθείαν από δουλειά για τις ώρες που αφιερώνεις στη μουσική, που από μόνη της δεν βάζει όρια κι έχει ξεκάθαρα ζωτική επίδραση πάνω σε όλους μας».

• Δεν αποτελεί επικίνδυνο σπορ να δηλώνεις στην Ελλάδα indie/alternative σχήμα; Δεν μοιάζεις με παραδείσιο πουλί κάπως;

Κοίτα, στην Ελλάδα είναι τώρα όσο επικίνδυνο ήταν και στα 90’s και στα 00’s. Ανέκαθεν δηλαδή απευθυνόταν σε συγκεκριμένη μερίδα του κόσμου, ιδίως όταν χρησιμοποιεί και την αγγλική γλώσσα. Κάποια στιγμή -χθες δηλαδή- πρέπει να γίνει και στο κοινό σαφής ο διαχωρισμός ανάμεσα στο «παίζω ό,τι να ‘ναι» και το «παίζω ό,τι θέλω», έχοντας εννοείται πάντα αφετηρία, φίλτρο και όρια. Είτε παίζεις τζαζ, είτε χιπ χοπ, είτε 70’s heavy rock, είτε ξημεροβραδιάζεσαι ακόμη με τις συλλογές της Sarah Records (αν υπάρχει πλέον κάποιος τέτοιος).

• Πόσο φανερή είναι στους Innerspeaker η ελληνική καταγωγή τους;

Πραγματικά δυσκολευόμαστε να διακρίνουμε τέτοια επιρροή.

• Περνάει στη μουσική σας;

Ο τρόπος που «σκεφτόμαστε» όταν γράφουμε είναι ξεκάθαρα δυτικός.

• Η επιτυχία τι όψη μπορεί να έχει; Του χρήματος μήπως;

Αυτό είναι ανέκδοτο. Σε ένα στίχο στο άλμπουμ λέμε «it all depends on how you measure success».

• Τι είναι λοιπόν για σας επιτυχία;

Το γεγονός ότι όχι μόνο δεν τα έχουμε παρατήσει, αλλά τώρα συνεχίζουμε και πιο δημιουργικοί από την αρχή. Επιτυχία είναι όταν βγει μια ιδέα 30 δευτερολέπτων από ένα jam 45 λεπτών κι εξελιχθεί σε κομμάτι. Επιτυχία είναι όταν θα σου πει ένας φίλος «ρε, αυτό το κομμάτι πραγματικά το αγάπησα» κι ακόμη μεγαλύτερη όταν ένας άγνωστος σε πλησιάσει μετά από ένα live ή σε ένα e-mail σου πει «φίλε, πέρασα τέλεια». Σαφώς μια μικρή επιτυχία είναι να σου πουν και κάποιοι άνθρωποι που παρακολουθείς χρόνια ως ακροατής ότι άκουσαν τη δουλειά σου και τους άρεσε. Γνωρίζοντας πόσους τόνους μουσική έχουν καταναλώσει κι έχοντας πλήρη εμπιστοσύνη στο κριτήριο τους.

• Ο ήχος διαθέτει ιδεολογία;

Ο ήχος δεν διαθέτει ιδεολογία. Μόνο οι φόρμες κι ο λόγος μπορούν να διαθέτουν ιδεολογικό υπόβαθρο. Θα στο έλεγαν πρώτοι και πιο φανατικά οι τζαζίστες αυτό. Αν δεν γράφεις κατ’ αποστολή στίχους για μηνιαία κατανάλωση κι αν τέλος πάντων μεταφέρεις εμπειρίες και προβληματισμούς σου σε ένα κομμάτι χαρτί, αναπόφευκτα θα αποτυπώσεις και όσα σε πρεσβεύουν σε έναν βαθμό. Πολύ περισσότερο αν αναπνέεις, ερωτεύεσαι και παλεύεις σε μια γωνιά σαν αυτή που ζούμε, που η Νο 1 ασθένεια των πολιτών της την τελευταία δεκαετία είναι τα ψυχοσωματικά.

*Οι Innerspeaker είναι οι Kώστας Χουρδάκης (φωνή, τύμπανα, κρουστά), Δημήτρης Οικονόμου (κιθάρες, μπάσο, φωνητικά), Αποστόλης Κοκκαλάκης (μπάσο, κιθάρες), Νίκος Ιωακείμ (κιθάρες, κρουστά) και Νίκος Αγγλούπας (synths, loops, τύμπανα).

από efsyn