Μητσοτάκης-Αναστασιάδης ζούνε στον δικό τους κόσμο, αλλά ο Ερντογάν...

Γράφει ο Μιχάλης Ιγνατίου

Πήγε στο Βερολίνο, είδε και απήλθε ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας. Νίκος Αναστασιάδης. Συναντήθηκε με τον γενικό γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, τον άβουλο Αντόνιο Γκουτέρες, και τον κατοχικό ηγέτη Μουσταφά Ακιντζί, συμμετείχε και σε ένα καλό δείπνο -είναι η αλήθεια- και επέστρεψε απογοητευμένος στην Κύπρο.
Μα τον Θεό που πιστεύει (ή δεν πιστεύει)… Πως περίμενε ο κ. Αναστασιάδης πρόοδο όταν ακόμα και τα νήπια στην Κύπρο αντιλήφθηκαν πως η τριμερής είχε δεχθεί τουρκική "τορπίλη" πριν ακόμα αρχίσει;

Δεν υπήρχε περίπτωση να έχει την παραμικρή επιτυχία, διότι τα τουρκικά σχέδια για την Κύπρο άλλα προβλέπουν για το νησί και το λαό του. Και οπωσδήποτε, δεν είναι προς το συμφέρον του κυπριακού λαού, Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων, να ελέγχεται η κοινή πατρίδα τους από την κατοχική δύναμη, η οποία κυριαρχείται από ακραίο ισλαμισμό και άρρωστο και επικίνδυνο εθνικισμό.

Πόσες φορές και πόσοι να το πουν στον κ. Αναστασιάδη. Γιατί δεν το καταλαβαίνει και συνεχίζει να ρίχνει αυγά στον τοίχο; Κατά τη γνώμη αρκετών αναλυτών και διπλωματών, η άρνηση της Τουρκίας να επιτρέψει τη διεξαγωγή σοβαρών και πραγματικών διαπραγματεύσεων, αποτελούσε και αποδοκιμασία του κατοχικού ηγέτη, ο οποίος -σύμφωνα με την Άγκυρα- δεν υπηρετεί, ούτε εξυπηρετεί απόλυτα τα συμφέροντα της Τουρκίας και των Τουρκοκυπρίων. Κατά τη γνώμη μου, αυτή είναι μία πλασματική πραγματικότητα. Διότι κατά 95%, ο Μουσταφά Ακιντζί αποδέχεται τη διευθέτηση που επιδιώκει η Τουρκία. Άρα οι όποιες αντιρρήσεις του είναι για το ελληνοκυπριακό ακροατήριο, ένα μικρό ποσοστό των Ελληνοκύπριων, που συνεχίζουν να τον πιστεύουν.

Δεν πρόβαλε στη συνάντηση με τον κ. Αναστασιάδη, παρουσία του κ. Γκουτέρες, ως πιο σημαντικό θέμα την πολιτική ισότητα, όπως την εννοεί η κατοχική δύναμη; Τι σημαίνει, δηλαδή, πολιτική ισότητα; Δεν καλύπτεται κ. Ακιντζί από τη συμμετοχή της Κύπρου στον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών και την Ευρωπαϊκή Ένωση; Βεβαίως καλύπτεται. Απόλυτα. Αλλά πίσω από τις δύο αυτές λέξεις, την πολιτική ισότητα, κρύβονται οι τουρκικοί σχεδιασμοί.

Στην τριμερή του Βερολίνου δεν σημειώθηκε καμία πρόοδος -το παραδέχονται ακόμα και οι «Ερντογολάγνοι» της Κύπρου, οι οποίοι, βεβαίως, συνεχίζουν να λένε ένα σωρό «μαλαγανιές» και να πιστεύουν ότι ο Ταγίπ Ερντογάν, κάποια στιγμή, θα φέρει την …ειρήνη στο νησί. Έχουμε ακούσει αυτό το ανύπαρκτο σενάριο, με διάφορες εκδοχές, πολλές φορές. Δεν βαρέθηκαν να το επαναφέρουν; Ο πρόεδρος της Τουρκίας θα λύσει το Κυπριακό, όταν πάρει αυτά που επιδιώκει. Ή αν χάσει τον στρατηγικό «πόλεμο» στη Μεσόγειο. Και στο θέμα αυτό αξίζει κανείς να σταθεί. Διότι πρόκειται για μία περίεργη κατάσταση…