Το λουλουδάτο σπίτι στην ακριτική Λευκίμμη Έβρου

Γράφει η Μελαχροινή Μαρτίδου

Αγαπά τα λουλούδια όσο τίποτε άλλο, διατηρούσε τον πιο ονομαστό ανθόκηπο, παίρνοντας σπόρους, ρίζες από παντού και βάζοντας λουλούδια γνωστά αλλά και σπάνια. Το χέρι της ευλογημένο. Όλα έπιαναν, μέχρι που μια αρρώστια την ανάγκασε να στερηθεί αυτή την αγάπη της.

Η κυρία Κυριακή Τσώτσου δεν τόβαλε κάτω, και βρήκε λύση. Περιόρισε τις γλάστρες και τα φυτά τα αντικατέστησε με ψεύτικα με πλαστικά και χάρτινα. Μπαίνοντας στο σπίτι της στην όμορφη Λευκίμμη Έβρου, όλα είναι ολάνθιστα και σου δημιουργούν μια άλλη ψυχολογία.

Η συζήτηση μαζί της δείχνει την δύναμη που έχει μέσα της, από τα χρόνια τα δύσκολα της επιβίωσης, του να αναθρέψει την φαμίλια της κάνοντας σκληρές αγροτικές δουλειές, αλλά και πιο πρόσφατα να αντιμετωπίσει απανωτές απώλειες πολυαγαπημένων προσώπων κόρης και δύο εγγονών, να ξανασυναρμολογήσει δυνάμεις για να κρατήσει σε καλή ψυχολογία σύζυγο και παιδιά που την λατρεύουν. Μάνα κουράγιο με τα όλα της!

Μας υποδέχεται με αλευρένιο ζεστό χαλβά σερβιρισμένο με κουτάλι σε μεταλλικό πιατάκι όπως παλιά στους αρραβώνες και είναι η αφορμή να ξετυλιχθούν άπειρες διηγήσεις. Τότε που οι άνθρωποι με τρία φύλλα λουλουδιού, δυο κουφέτα και λίγη χρυσόσκονη έκαναν μπουμπουνιέρες και στόλιζαν τον δίσκο με τα σημάδια για το σπίτι της κοπέλας ή του υποψήφιου γαμπρού. Τότε που τα προικιά υφαίνονταν στους αργαλειούς, που τα "γιορτερά" φορέματα φτιαχνόταν με μεταξωτή κλωστή που υφαινόταν δύσκολα αλλά άξιζε τον κόπο. Που έκτρεφαν τους μεταξοσκώληκες στο σπίτι προσέχοντας να πετύχει όλη η διαδικασία.

Διαβάστε την συνέχεια στο slpress.gr