Το γέλιο είναι πηγή ποιότητας και επέκτασης της ζωής
Υπάρχουν επιστημονικές απόψεις που διχάζουν αλλά και επιστημονικές απόψεις με πολύ μεγάλη αποδοχή και επίπεδο συμφωνίας. Το ζήτημα του χαμόγελου και του πόσο επηρεάζει τη ψυχολογία μας ανήκει στη δεύτερη κατηγορία.
Ακολουθήστε μας στο Facebook Τελευταία Έξοδος
Δεν είναι τυχαίο που όταν γελάμε πολύ, συνηθίζουμε να λέμε πως «θα ζήσουμε πολλά χρόνια»: η φράση αυτή είναι η εκλαΐκευση μιας επιστημονικής ανακάλυψης σύμφωνα με την οποία, το γέλιο είναι βασική μια κύρια πηγή ευζωίας.
Συγκεκριμένα, το γέλιο μειώνει το στρες, σπάει την αμηχανία, συμβάλλει στην αξιοπιστία, αυξάνει την παραγωγικότητα, χαμηλώνει τους καρδιακούς παλμούς, ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα, αυξάνει τη διάρκεια της ζωή. Με απλά λόγια: γελάστε όσο μπορείτε γιατί κάνει καλό.
Φυσικά, ο μέσος σύγχρονος άνθρωπος δεν χαμογελάει όσο θα έπρεπε. Ή ακόμα και αν το κάνει, πολλές φορές αυτό δεν προκύπτει μέσα από τη ψυχή του αλλά λόγω ευγένειας και συμβάσεων. Η αναγκαιότητα ωστόσο να γελάμε με τη ψυχή μας και την καρδιά μας είναι αναντίρρητη και δεν πρέπει να την απαξιώνουμε αλλά αντίθετα να την επιδιώκουμε.
Στους σύγχρονους ρυθμούς ζωής και το άγχος που αυτοί παράγουν, εμείς πρέπει να ξαναβρούμε τις βασικές αρχές που μας συγκροτούν ως ανθρώπινη κοινωνία, δηλαδή την καλοσύνη και την εγγύτητα. Τα στοιχεία με άλλα λόγια που στρώνουν το δρόμο στην αρμονική επαφή και την επικοινωνία ανάμεσά μας.
Το να λέμε καλημέρα μεταξύ μας, το να έχουμε καλές προθέσεις για τους συνανθρώπους μας, το να κάνουμε καλές πράξεις χωρίς να περιμένουμε αντίκρισμα, όλα αυτά είναι στοιχεία που μας φέρνουν πιο κοντά μεταξύ μας. Και μέσω αυτού του δρόμου, μας φέρνουν πιο κοντά στο γέλιο.
Ας ξεφύγουμε λοιπόν από τα ψεύτικα χαμόγελα και τα συμβατικά γελάκια. Ας καλλιεργήσουμε τη ψυχική ευγένεια και οικειοποιηθούμε την κουλτούρα της συνύπαρξης. Διότι αν το πετύχουμε αυτό θα βρούμε πολλούς ουσιαστικούς και αυθόρμητους τρόπους να γελάμε. Και πολύ απλά, κάπως έτσι θα ζήσουμε περισσότερο και μάλιστα, θα ζήσουμε και καλύτερα.
Δεν υπάρχουν σχόλια: