1940: Ο Ντε Γκολ και τα άρματά του ματώνουν τους Γερμανούς

Γράφει ο Παντελής Καρύκας

Η μάχη του Μοντκορνέ ήταν μια μικρής κλίμακας σύγκρουση για τα δεδομένα της γιγαντιαίας ανθρωποσφαγής του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Αυτό που την καθιστά μοναδική ήταν το γεγονός πως υπήρξε η πρώτη επιτυχής αντεπίθεση των γαλλικών δυνάμεων κατά των Γερμανών εισβολέων εκείνο τον μοιραίο Μάιο του 1940, όπως επίσης και το γεγονός ότι της επίθεσης ηγήθηκε ένας Γάλλος πρωτοπόρος του τεθωρακισμένου πολέμου, ο Ντε Γκολ.

Ακολουθήστε μας στο Facebook Τελευταία Έξοδος 

Στις 10 Μαΐου 1940 οι Γερμανοί εκτόξευσαν την μεγάλη τους επίθεση στη Δύση. Μέσα σε λίγες ημέρες είχαν σχεδόν συντρίψει Ολλανδία και Βέλγιο και είχαν διασπάσει το θεωρούμενο ως αδιάσπαστο γαλλικό μέτωπο. Τα γερμανικά πάντσερ κινούνταν με τη μέγιστη δυνατή ταχύτητα προς περικύκλωση των βόρειων συμμαχικών στρατιών.

Προπομπός της γερμανικής επίθεσης ήταν το ΧΙΧ Σώμα Πάντσερ του στρατηγού Χάιντς Γκουντέριαν με την 1η, 2η και 10η Μεραρχία Πάντσερ (ΜΠα). Έναντι της 1ης ΜΠα έμελλε να εξαπολύσει την αντεπίθεσή του ο Ντε Γκολ, ο οποίος, με τον βαθμό του συνταγματάρχη, τοποθετήθηκε διοικητής της νεοσυγκροτημένης 4ης Τεθωρακισμένης Μεραρχίας (ΤΘΜ), ενός λίαν ασυμπλήρωτου σχηματισμού που δεν διέθετε παρά το 1/3 των προβλεπομένων δυνάμεων.

Η 4η ΤΘΜ διέθετε 85 άρματα μάχης και 5.000 άνδρες. Με τη δύναμη αυτή ο Ντε Γκολ διατάχθηκε να επιτεθεί στο Μοντκορνέ, ένα χωριό οδικό κόμβο από όπου περνούσαν οι οδεύσεις προς Ρεμς, Λαόν και Σαιντ Κουεντίν και όπου είχε δημιουργηθεί βάση επιμελητείας της γερμανικής 1ης ΜΠα.

Ο Ντε Γκολ έφτασε ανέλαβε τα καθήκοντά του ως διοικητής της 4ης ΤΘΜ στις 13 Μαΐου. Οι διαταγές που έλαβε ήταν να επιτεθεί στις 17 Μαΐου στο χωριό ώστε να κερδίσει χρόνο για την 6η Στρατιά του στρατηγού Τουσόν να κινηθεί και να φράξει το ρήγμα του μετώπου στο Σεντάν. Φυσικά όλα αυτά ήταν ευσεβείς πόθοι του γαλλικού ανωτάτου στρατηγείου που αδυνατούσε να προσαρμοστεί στον γερμανικό, «κεραυνοβόλο», ρυθμό των επιχειρήσεων.

Ο Ντε Γκολ πάντως τις επόμενες τρεις ημέρες κατάφερε να συμπληρώσει τη μεραρχία του εντάσσοντας σε αυτήν, ενίοτε με το ζόρι, μονάδες που υποχωρούσαν από το μέτωπο. Επίσης ενισχύθηκε με μια «ημί-ταξιαρχία» (γαλλικός ευφημισμός για το σύνταγμα) αρμάτων μεταξύ των οποίων και μερικά βαριά (για την εποχή) B1 bis. Ενισχυμένος με τον τρόπο αυτό επιτέθηκε στις 17 Μαΐου.

Στις 04.14 τα ξημερώματα η μεραρχία του Ντε Γκολ ξεκίνησε. Η γαλλική επίθεση ξεκίνησε καλά με τους Γερμανούς να υποχωρούν. Γύρω στο μεσημέρι το χωριό είχε περικυκλωθεί ενώ οι Γερμανοί μάταια προσπαθούσαν να καταστρέψουν τα γαλλικά B1 bis με τα αντιαρματικά τους πυροβόλα των 37 χλστ. Την ίδια τύχη είχαν και γερμανικά άρματα Pz III που επιχείρησαν να επέμβουν.

Με τρόμο οι Γερμανοί αντίκριζαν τις μικρές οβίδες των πυροβόλων τους να εποστρακίζονται στις ισχυρές θωρακίσεις των γαλλικών αρμάτων. Τα δε γαλλικά άρματα επιτέθηκαν σε γερμανική εφοδιοπομπή και την εξολόθρευσαν πλήρως. Οι Γερμανοί πάντως συνέχισαν να μάχονται με το γνωστό τους πείσμα καταστρέφοντας 23 γαλλικά άρματα και θωρακισμένα ελαφρών κυρίως τύπων. Μεγάλος εχθρός των γαλλικών αρμάτων, σε αυτή τη φάση, αποδείχθηκαν οι γερμανικές νάρκες και τα Stuka που επενέβησαν. Την επομένη η επίθεση συνεχίστηκε με την 4η ΤΘΜ να ενισχύεται με δύο ακόμα συντάγματα μηχανοκίνητου ιππικού. Έφτασε έτσι να διαθέτει 150 άρματα και θωρακισμένα οχήματα.

Ο Ντε Γκολ έστειλε τους πεζούς και τους πεζομάχους ιππείς του να εξουδετερώσουν τους γερμανικούς θύλακες στο Σιβρέ και στο Κλερμον λε Φερμ υποστηριζόμενους από άρματα D2. Αλλά και οι Γερμανοί έριξαν στη μάχη τα περίφημα πυροβόλα των 88 χλστ. τα οποία μπορούσαν να καταστρέψουν όλα τα γαλλικά άρματα. Μετά από νέα επέμβαση της γερμανικής αεροπορίας η επίθεση αποτελματώθηκε και ο ντε Γκολ αντί μιας επέλασης προς τον θάνατο, προτίμησε να αποτραβήξει τη μεραρχία του πριν υποστεί μεγάλη φθορά.

Την επομένη, 19 Μαΐου, επανέλαβε την επίθεση αλλά πλέον οι Γερμανοί δεν αιφνιδιάστηκαν και τα Stuka, βομβάρδιζαν χωρίς αντίπαλο. Έτσι η επίθεση σταμάτησε οριστικά. Ήταν μια από τις ελάχιστες επιτυχημένες γαλλικές επιθέσεις το 1940 που όμως δεν είχε, εν τέλει, πρακτικό αντίκρισμα.

Πηγή