O κόσμος καίγεται και οι Βαλκάνιοι EURO 2028 ονειρεύονται

Γράφει ο Πέτρος Πιζάνιας

Στη Σύνοδο των τεσσάρων αρχηγών βαλκανικών κρατών, Ελλάδας, Σερβίας, Βουλγαρίας και Ρουμανίας οι πολιτικοί αρχηγοί συζήτησαν σημαντικότατα θέματα. Συζήτησαν για ενεργειακούς κόμβους (hub), τουλάχιστον τρεις, για τα Βαλκάνια. Επίσης, άπλωσαν νοερά αρκετούς πρωτεύοντες αλλά και δευτερεύοντες αγωγούς αερίου, πετρελαίου.

Ακολουθήστε μας στο Facebook Τελευταία Έξοδος 

 Συζήτησαν το εξίσου σοβαρό ζήτημα που αφορά στον ρόλο του λιμανιού της Θεσσαλονίκης στο βαλκανικό εμπόριο (το οποίο στο μεταξύ έχει πουληθεί σε ιδιώτες σύμφωνα με τις απαιτήσεις του Μνημονίου) αλλά και της Καβάλας και της Αλεξανδρούπολης (αυτά σε ποιον ανήκουν άραγε;).

Συζήτησαν για την ανάπτυξη οικονομικών σχέσεων αλλά και κάθετων διόδων σιδηροδρομικών και οδικών ταυτόχρονα οι οποίες θα διευκολύνουν το εμπόριο και έτσι η Θεσσαλονίκη θα ξαναγίνει πρωτεύουσα των Βαλκανίων–μια πολύ παλαιά συζήτηση η οποία επαναλήφθηκε δημιουργικά. Υπογράμμισαν τη μεγάλη σημασία της οικονομικής, πολιτιστικής, τουριστικής και κάθε είδους συνεργασίας μεταξύ των βαλκανικών χωρών που ενισχύουν τη φιλία των λαών.

Σχολίασαν μέτρα τόνωσης της ειρήνης στα Βαλκάνια και ο κ. Τσίπρας ειδικά τόνισε πως όποια χώρα δεν εφαρμόζει το Διεθνές Δίκαιο δεν θα δει Ευρωπαϊκή Ένωση ποτέ των ποτών. Ο ίδιος τόνισε πως οι σχέσεις καλής γειτονίας αποτελούν όρο για σχεδόν τα πάντα. Ο κ. Τσίπρας και πάλι παρότρυνε τον πρόεδρο της Σερβίας να κάνει υποχωρήσεις για να τα βρει με την κυβέρνηση του Κοσόβου αλλά και η τελευταία να κάνει κάτι αντιστοίχως.

Τόσα πολλά και τόσο ωραία σχέδια, τόση πολιτική σοφία σε τόσες λίγες ώρες από τέσσερις μικρές χώρες εκ των οποίων οι τρεις έχουν ευρωπαϊκό ρεκόρ στη φτώχεια!

Θα έλεγε κανείς πως βαδίζουμε προς τη βαλκανική ομοσπονδία-άραγε το όραμα του Ρήγα ξαναζεί; Αυτά μέχρι την ανακοίνωση της βασικής, μάλλον μοναδικής απόφασης της Συνόδου του Βελιγραδίου: «Κοινή υποψηφιότητα για την ανάληψη του EURO 2028 αλλά και του Μουντιάλ 2030, πρόκειται να καταθέσουν Ελλάδα, Σερβία, Βουλγαρία και Ρουμανία». Συνήθως γινόταν το αντίστροφο: τα μεγάλα φούμαρα λέγονταν στο εσωτερικό.

Πηγή