Προς προεπαναστατική κατάσταση στη Γαλλία

Tου Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

Η κρίση στη Γαλλία έχει φτάσει τώρα ή πλησιάζει σε αυτό που τυπικά αποκαλείται προεπαναστατική κατάσταση.

Το γεγονός επιβεβαιώνει εν νέου τη διαπίστωση ότι βρισκόμαστε σε μια κρίση βάθους ανάλογου αυτής που γνωρίσαμε τη δεκαετία του 1930 και επομένως ικανή να παράγει φαινόμενα επαναστάσεων, πολέμων, ολοκληρωτισμών και άλλα ανάλογης έντασης και βάθους.

Ακολουθήστε μας στο Facebook Τελευταία Έξοδος 

Η κρίση της ΕΕ μπορεί να οδηγήσει είτε στο άνοιγμα της Ευρώπης προς μια ριζικά καλύτερη ευρωπαϊκή τάξη πραγμάτων, είτε προς τη διάλυση της ΕΕ στην κατεύθυνση διαφόρων ανήμπορων και αλληλοανταγωνιζόμενων κρατών, υποχείριων του διεθνούς χρηματιστικού κεφαλαίου, των Αμερικανών και του ΝΑΤΟ.

‘Οπως και η προηγούμενη κρίση, έτσι και αυτή είναι ανοιχτή προς διάφορες λύσεις, είτε αριστερές προοδευτικές, είτε ακροδεξιές, με τη μεγάλη οπωσδήποτε σχετικότητα που έχουν πλέον, λόγω της παραμορφωτικής χρήσης τους, αυτοί οι όροι.

Η Γαλλία, που δεν ανήκει ακριβώς ούτε στον προνομιούχο Βορρά της ηπείρου, ούτε στον καταστρεφόμενο Νότο της, αλλά και είναι η μητέρα των μεγάλων επαναστατικών και δημοκρατικών παραδόσεων της Ευρώπης, ενδέχεται να αποτελέσει το αποφασιστικό κλειδί για το που θα οδηγηθεί όλη η ήπειρος.

Αυτό θα εξαρτηθεί από την ποιότητα της ηγεσίας του γαλλικού λαϊκού κινήματος και της γαλλικής Αριστεράς, αλλά και από τη συγκρότηση ενός ευρωπαϊκού πολιτικού υποκειμένου, μιας “Διεθνούς” της (πραγματικής) Αριστεράς, προσπάθεια που δέχτηκε, προτού καλά-καλά ξεκινήσει, τρομερό πλήγμα με την συνθηκολόγηση και πολιτικο-ιδεολογική αποσύνθεση του ΣΥΡΙΖΑ, λόγω του διεθνούς ρόλου-συμβόλου που έπαιξε αυτό το κόμμα από το 2011 έως το 2015.

Μια αξιοσημείωτη  διαφορά βέβαια με τη δεκαετία του 1930 είναι η δυνατότητα της χρηματιστικής ολιγαρχίας ή ομάδων της να χρησιμοποιούν τα προϊόντα της τρομακτικής επιστημονικής και τεχνολογικής επανάστασης και τα social media και να επηρεάζουν, ή ακόμα και να παράγουν πολιτικά γεγονότα ή,ακόμα, και εικονικές πολιτικές πραγματικότητες. Την είδαμε στη δράση της Cambridge Analytica και σε διάφορες εξεγέρσεις και εκλογικές αναμετρήσεις. Αλλά και οι δυνατότητες όλων των μηχανισμών της Αυτοκρατορίας έχουν διευρυνθεί πάρα πολύ, λόγω της επιβολής ενός Καπιταλισμού της Παρακολούθησης. Τα είδαμε όλα αυτά και στο ελληνικό παράδειγμα, με τη δυνατότητα της Αυτοκρατορίας να ελέγξει και να χειραγωγήσει εν τέλει, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ και να τη χρησιμοποιήσει για τους σκοπούς της.

Μόνο ένα υψηλοτάτου διανοητικού και ηθικού επιπέδου, συλλογικό και διεθνές πολιτικό εργαλείο, θα μπορούσε να ηγηθεί του αγώνα για μια κοινωνική, οικολογική και ανεξάρτητη Ευρώπη, απαραίτητη για τη συγκρότηση ενός πολυπολικού κόσμου, μεταβατικού σταδίου προς ένα περισσότερο από αναγκαίο, για την ίδια την επιβίωση της ανθρωπότητας, νέο πολιτισμό.

Για τους Γαλλόφωνους αναγνώστες μας παραπέμπουμε στα σχετικά με τη Γαλλία δημοσιεύματα στο www.defenddemocracy.press

Πηγή