Κώστας Καρυωτάκης: Μαρμαρωμένε Βασιλιά!

Και ρίχτηκε με τ’ άτι του μες στων εχθρών τα πλήθια.Το πύρινο το βλέμμα του σκορπούσε την τρομάρακαι το σπαθί του τη θανή. Στα χάλκινά του στήθιαεξέσπασε η όργητα σε βροντερή κατάρα. 5Εθόλωσαν τα μάτια του. Τ’ αγνό το μέτωπό του,θαρρείς, ο φωτοστέφανος της Δόξας τ’ αγκαλιάζει.Κι έπεσε χάμου ο Τρανός! Θρηνήστε το χαμό του.Μα, μη! Σε τέτοιο θάνατο ο θρήνος δεν ταιριάζει. Κι έπεσε χάμου ο Τρανός! Κυλίστηκε στο χώμα10ένας Τιτάν π’ ακόμα χτες εστόλιζ’ ένα θρόνο,κι εσφάλισε —οϊμένανε!— για πάντ’ αυτό το στόμαπου κάθε πίκρα ρούφαγε κι έχυν’ ελπίδες μόνο. Μαρμαρωμένε Βασιλιά, πολύ δε θα προσμένεις.Ένα πρωί απ’ τα νερά του Βόσπορου κει πέρα15θε να προβάλει λαμπερός, μιας Λευτεριάς χαμένης,ο ασημένιος ήλιος. Ω, δοξασμένη μέρα! Ακολουθήστε μας στο Facebook Τελευταία Έξοδος  ΠΗΓΗ