Κουρδιστάν: Πώς δημιουργείται το νέο κράτος στο νότο της Τουρκίας! ΑΝΑΛΥΣΗ

 

Πώς θα δημιουργηθεί το πολυαναμενόμενο Κουρδιστάν στον τουρκικό νότο; Ποιες περιοχές αναμένεται να περιλάβει; Ποια η σχέση με τον Μπαρζανί; Πώς αντιδρά η Τουρκία;

Γράφει ειδικός συνεργάτης

Ζώνη Ασφαλείας σε Ροζάβα

Διακαής πόθος της τουρκικής διπλωματίας και κυρίαρχο θέμα στην ατζέντα των διαπραγματεύσεων της με τις ΗΠΑ σχετικά με το Συριακό-Κουρδικό ζήτημα, ήταν η δημιουργία ζώνης ασφαλείας στην Βόρεια Συρία με ταυτόχρονη εγκαθίδρυση ζώνης απαγόρευσης πτήσεων.

Σκοπός της Άγκυρας ήταν η συγκράτηση των προσφυγικών ροών, η ματαίωση της συνένωσης των κουρδικών καντονίων, η αποφυγή του Κουρδικού Ντόμινο και η προστασία της από την τρομοκρατία (επιστροφή μαχητών Ισλαμικού κράτους στην Τουρκία).

Όπως είχε δηλώσει χαρακτηριστικά ο Τούρκος Πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν πρόθεση της κυβέρνησής του ήταν η δημιουργία μιας ζώνης ασφαλείας στη Βόρεια Συρία ακτίνας περί των 5,000 τετραγωνικών χιλιομέτρων στην οποία Άραβες και Τουρκομάνοι θα μπορούσαν να επαναγκατασταθούν χωρίς να απειλούνται.

Σήμερα στο κουρδικό καντόνι του Κομπάνι και πλησίον της Ιεράπολης έχουν καταφύγει 150,000 πρόσφυγες απο την ευρύτερη περιοχή του Χαλεπίου.Οι πρόσφυγες βρίσκονται υπο την προστασία των Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων (SDF) και της Κουρδικής πολιτοφυλακής YPG οι οποίες και τους παρέχουν την κάθε δυνατή στήριξη-υποστήριξη.

Με δεδομένη την έκθεση του ΟΗΕ πως τόσο η Κουρδική Πολιτοφυλακή YPG όσο και ο συνασπισμός SDF παραμένουν προσηλωμένες στους ηθικούς κανόνες που διέπουν τις πολεμικές συρράξεις η γεωγραφική αυτή περιοχή αυτή (καντόνι Κομπάνι) συγκεντρώνει πλέον όλες τις προϋποθέσεις για την ανακήρυξη της ως ζώνη ασφαλείας με ταυτόχρονη απαγόρευση πτήσεων με τις ευλογίες και την στενή συνεργασία Μόσχας και Ουάσινγκτον, Κούρδων και καθεστώτος Ασαντ.

Καντόνι Αφρίν

Το κουρδικό καντόνι της Afrin παραμένει γεωγραφικά απομονωμένο απο τα άλλα δύο Κουρδικά καντόνια (Κομπάνι και Τσίζρε) στην Ροζάβα (Βόρεια Συρία).

Η προσπάθεια συνένωσης του με τα άλλα κουρδικά καντόνια ματαιώθηκε με την κατάληψη των πόλεων Jarablus, Azaz και της Al-Bab απο τις Τουρκικές Ενοπλες δυνάμεις και φιλοτουρκικές πολιτοφυλακές (Επιχείρηση εισβολής στην Συρία με την κωδική επωνυμία Ασπίδα του Ευφράτη).

Η Τουρκία θεώρησε το καντόνι του Αφρίν εύκολη λεία, εξαπέλυσε λοιπόν έναν γνώριμο σε αυτήν βρώμικο πόλεμο χρησιμοποιώντας κάθε μέσο κατά των Κούρδων με σκοπό την κατάλυση του.

Πρίν λίγες μέρες ανακοινώθηκε και επίσημα πως η Ρωσική στρατιωτική παρουσία στο Κουρδικό καντόνι της Αφρίν λαμβάνει χαρακτήρα πέραν της παρακολούθησης της κατάπαυσης του πυρός.

Η επίσημη συνεργασία των Ρωσικών Ενόπλων δυνάμεων με την Κουρδική Πολιτοφυλακή YPG αποτελεί ανάχωμα στην τουρκική επιθετικότητα-επεκτατικότητα αλλά και ασφαλιστική δικλείδα ειρηνικής συνύπαρξης-συνεργασίας Κούρδων-Καθεστώτος Ασαντ-Τουρκίας στην επόμενη μέρα στην Συρία.

Το καντόνι της Afrin πλέον θα “αναπνέει” χάρις το καθεστώς Ασαντ καθώς γειτνιάζει με περιοχές που αυτό ελέγχει υπο την αιγίδα της Μόσχας

Ταυτόχρονα όμως ματαιώθηκε και ο σχεδιασμός των Κούρδων της Συρίας για έξοδο στην Μεσόγειο θάλασσα, ένας σχεδιασμός ο οποίος θα προκαλούσε πλήθος επιπλοκών-περιπλοκών λόγω αντιδράσεων κύρια της Τουρκίας και του καθεστώτος Ασαντ.

Η Κουρδική ένοπλη πολιτοφυλακή YPG αριθμούσε στα τέλη του 2016 σε 60,000 άνδρες και γυναίκες. Στόχος είναι στα τέλη του 2017 να αριθμεί σε 100,000 μαχητές.

Ο γεωπολιτικός χώρος της Βόρειας Συρίας είναι ένας ιδιαίτερα χώρος. Η Επιλογή των SDF και της ΥPG απο τις ΗΠΑ ως στρατηγικούς συμμάχους προκαλούν τον σοβαρό εκνευρισμό της Τουρκίας.

Η Αμερικανική διπλωματία αναγνωρίζοντας τις ανησυχίες αυτές της Τουρκίας έχουν θέσει σαφείς κανόνες συμπεριφοράς στις Κουρδικές και φιλοκουρδικές ομάδες οι οποίες και έχουν γίνει αποδεκτές απο κουρδικής πλευράς.

4ο Κουρδικό Καντόνι Σιντζάρ

Το Σιντζάρ (Βορειοδυτικό Ιράκ) πλέον θα πρέπει να θεωρείται το τέταρτο Κουρδικό καντόνι (υπο τον έλεγχο του PKK) το οποίο και θα συνενωθεί με τα καντόνια του Τσίζρε και του Κομπάνι σχηματίζοντας την νέα Κουρδική αυτόνομη περιοχή (διεθνώς αναγνωρισμένη).

Η δημιουργία Κουρδικού διαδρόμου που θα συνδέει το Καντίλ με την Ροζάβα θα πρέπει να θεωρείται δεδομένη. Οι εξελίξεις αυτές δεν συνιστούν παράγωγο μονομερούς ενέργειας-δράσης του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν.

Αντιθέτως αποτελούν προιόν ευρύτερης (σιωπηρής ) συναίνεσης-συνεργασίας και (φορές) ετερόκλητων συμμαχιών με σκοπό κύρια την οριοθέτηση της τουρκικής επεκτατικότητας αλλά και της διασφάλισης των ισορροπιών στο Κουρδικό γίγνεσθαι (σχέσεις PKK-PUK με KDP).

Πηγές προσκείμενες στο καθεστώς Μπαρζανί αναφέρουν πως μέσω της εξέλιξης αυτής και λόγω της στρατηγικής συνεργασίας του ΡΚΚ με το Ιράν και το Ιράκ, πραγματώνεται ένας ασφαλής σιιτκός διάδρομος οποίος θα επιτρέψει στο Ιράν να συνδεθεί με την Συρία και την Χεζμπολάχ στον Λίβανο. Θεωρούν πως οι υπόλοιποι διάδρομοι βρίσκονται υπο τον έλεγχο Πεσμεργκά του καθεστώτος Μπαρζανί το οποίο και δεν διάκειται φιλικά προς το Ιράν.

Αυτό που αργά ή γρήγορα θα αντιληφθούν όλα τα εμπλεκόμενα μέρη σε Ιράκ και Συρία είναι πως ΗΠΑ και Ρωσία είναι αποφασισμένες να εδραιώσουν την παρουσία τους στον χώρο της Μέσης Ανατολής λειτουργώντας ως εγγυητές σταθερότητας και ασφάλειας, οριοθετώντας ταυτόχρονα και τις (άκρατες) επιδιώξεις-φιλοδοξίες των αντιμαχόμενων πλευρών.

Ο Μασούντ Μπαρζανί

Οι εξελίξεις αυτές ως έχουν συνθέτουν στρατηγική ήττα τόσο για την Τουρκία όσο και για το καθεστώς Μασούντ Μπαρζανί.

Ενας Μπαρζανί ο οποίος δεν θεωρείται άδικα ως ο πλέον αποφασιστικός-αδίστακτος Κούρδος ηγέτης.

Οι μεταλλάξεις του, οι οβιδιακές μεταμορφώσεις του , οι ρηξικέλευθες παρεμβάσεις του, έχουν ως μόνο στόχο και σκοπό την διατήρηση-αύξηση του ελέγχου του επι των φυσικών πόρων του Νοτίου Κουρδιστάν.Είναι αυτός ο έλεγχος που του αποφέρει σημαντικά κέρδη,διεθνή αναγνώριση,τις ικανές και αναγκαίες δηλαδή συνθήκες για την ενίσχυση-παγίωση του συστήματος εξουσίας του εντός του Νοτίου Κουρδιστάν.

Πλέον ο Πρόεδρος της Περιφερειακής Διοίκησης του Νοτίου Κουρδιστάν σε ελάχιστα φέρεται να διαφοροποιείται απο τον ομόλογο του της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν.

Μέχρι σήμερα η πολιτική παρουσία και το ειδικό βάρος τόσο του κινήματος αλλαγής Gorran όσο και του Πατριωτικής Ένωσης του Κουρδιστάν (PUK) δεν στάθηκαν ικανά να λειτουργήσουν εξισορροπιστικά στην ισχύ του.

Δεν συμβαίνει το ίδιο όμως και με το PKK. Οι δομές οργάνωσης του Κουρδικού Εργατικού Κόμματος,η στρατιωτική του ισχύς,η φερέγγυότητα του, το πλέγμα των συμμαχιών συνεπεία και της μετεξέλιξης του στην μετά Οτσαλάν εποχή, αλλά και η συγκυρία το καθιστούν τον πλέον ικανό κουρδικό σχηματισμό.

Η πολιτική του Ηγεμονία και οι φιλοδοξίες του αργά ή γρήγορα θα ψαλιδιστούν.

Οχι τυχαία η Αμερικανική διπλωματία έκλεισε με εκκωφαντικό τρόπο την οποία πιθανότητα εμπλοκής των ελεγχόμενων απο το καθεστώς Μπαρζανί Πεσμεργκά στον Συριακό χώρο και στο Σιντζάρ. Η γνώριμη για τον Μπαρζανί πρακτική-διέξοδος απο την κρίση, αυτής της ενδο-κουρδικής σύγκρουσης, απλά απαγορευτική δεδομένων των συνθηκών.

Κατά την πρόσφατη επίσκεψη Μασούντ Μπαρζανί στην Αγκυρα, ο (συν)εταίρος (και φυσικός σύμμαχος του Τούρκου Προέδρου Ταγίπ Ερτνογάν) Ντεβλέτ Μπαχτσελί (ηγέτης του διασπασμένου Εθνικιστικού Κόμματος-MHP των Γκρίζων Λύκων) αντέδρασε έντονα για την παρουσία της σημαίας του Νοτίου Κουρδιστάν δίπλα στην Τουρκική , αποκαλώντας την “πατσαβούρα”.

Η αντίδραση των Κούρδων δεν άργησε να έλθει. Με πρόσφατη απόφαση του ο τοπικός κυβερνήτης του Κιρκούκ επιβάλλει την χρήση της Κουρδικής γλώσσας ως επίσημης πλέον γλώσσας και διατάσσει την ανάρτηση της κουρδικής σημαίας σε όλα τα κυβερνητικά κτίρια μαζί με την ιρακινή.

Η εξέλιξη αυτή σε συνδυασμό με τον πλήρη έλεγχο του Κιρκούρκ απο τους Πεσμεργκά (PUK-KDP) κατατείνει σε ένταξη του Κιρκούκ πλέον και επίσημα στο Νότιο Κουρδιστάν με την σιωπηρή συναίνεση της Βαγδάτης.

Τα γεγονότα αυτά προκάλεσαν μια ακόμη οργισμένη αντίδραση απο πλευράς τουρκικής διπλωματίας .Οχυρωμένη η Άγκυρα πίσω απο λεκτικά σχήματα ως η σταθερότητα του Ιράκ,ως η αναγκαιότητα διατήρησης της πολιτισμικής ταυτότητας του Κιρκούκ, υποκρύπτει την προσπάθεια ποδογέτησης των φιλοδοξιών του Μπαρζανί (μετεξέλιξη της αυτόνομης οντότητας του Νοτίου Κουρδιστάν σε Κουρδικό κράτος) και αποφυγής του Κουρδικού ντόμινο.

Τουρκική σημαία στο Καντίλ

Ο Τούρκος Πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν κόντρα σε κάθε λογική (συσχετισμό δυνάμεων ως έχει διαμορφωθεί) και παρά τις δυσμενείς εξελίξεις για την κυβέρνηση του σε όλα τα επίπεδα, παραμένει πληθωρικός στην ρητορεία του. Οραματίζεται-διαμηνύει να φυτέψει την Τουρκική σημαία στο όρος Καντίλ.

Το όραμα αυτό θεωρείται κάτι παραπάνω απο βέβαιο οτι εντάσσεται στο γενικότερο πλαίσιο της προεκλογικής εκστρατείας για την επιβολή του ΝΑΙ στο επικείμενο δημοψήφισμα για την τροποποίηση του τουρκικού συντάγματος.

Μια επιβολή η οποία γίνεται συνεχώς και πιο προβληματική κύρια λόγω των εντάσεων που πυροδοτεί τόσο στο εσωτερικό της Τουρκίας όσο και στις σχέσεις της Τουρκίας με την Ευρώπη και την Δύση και με γειτονικές χώρες της.

Η Τουρκία ως έχει καταδειχθεί διαχρονικά αδυνατεί να απορροφήσει κραδασμούς τέτοιας μορφής.

Η συστημική της κρίση ως εξελίσσεται και ανεξαρτήτως αποτελέσματος του δημοψηφίσματος, μειώνει δραματικά την οποία πιθανότητα ομαλού εκδημοκρατισμού της, κάτι που μοιραία θα αποτελέσει την μήτρα παραγωγής νέων αναταράξεων σε όλα τα επίπεδα .

ΠΗΓΗ: armynow  μέσω protagorasnews