Τελικά είναι κολλητικό! Και κάποιοι ανά τας Ευρώπας τρέμουν

Γράφει Ο Γιώργος του Κλικ

Τα αδέρφια μας στην Ιταλία βγήκαν στους δρόμους μεσ' τη νύχτα με συνθήματα “Ρέντσι σπίτι σου!”, “Ρέντσι φύγε!” και “Η κυβέρνηση σου έπεσε – το ΟΧΙ το ακούς στους δρόμους”.

Ξέσπασμα που μας θυμίζει εκείνη την υπέροχη βραδιά στο Σύνταγμα στις 5/7/2015.

Την Ιστορία για τις μέρες μας δεν την έχουν γράψει ακόμα, αλλά όταν θα την γράψουν θα ξεκινάει με το ελληνικό ΟΧΙ.

Για να γράψουν ότι μετά, ΟΧΙ είπαν και οι Βρετανοί, ΟΧΙ και οι Ιταλοί και ποιος ξέρει πόσοι στέκονται ακόμα στην ουρά.

Προς το παρόν κρατάμε το ρεκόρ: 62%. Οι γείτονες μας, μας πλησίασαν αλλά σταμάτησαν στο 59.

Και ακούς μετά τους διάφορους ειδήμονες της επανάστασης να σου λένε ότι οι λαοί κοιμούνται.

Και ακούς τους παπαγάλους να σου λένε ότι τα δημοψηφίσματα δεν ήταν για το ευρώ.

Για κοιτάξτε τώρα τους Ιταλούς ρε παπαγάλοι και σοφολογιότατοι της συμφοράς. Για κοιτάξτε πάλι το βίντεο. Σας φαίνονται υπερασπιστές του ευρώ; Γιατί ούτε εκεί ψήφιζαν ξεκάθαρα για το αν θέλουν ευρώ ή όχι.

Ποιος τολμάει να βάλει τέτοιο ερώτημα στο ψηφοδέλτιο; Ποιος τραπεζίτης, ποια Μέρκελ, ποιος Γιούνκερ, ποιο λαμόγιο των Βρυξελλών; Προσπαθούν δια της πλαγίας να νομιμοποιήσουν το πλιάτσικο και καταφεύγουν σε ψεύτικα διλήμματα και εκβιασμούς.

Είναι ακόμα ένας Οκτώβρης του 1940 αλλά αυτή τη φορά στον ρόλο του Μουσολίνι και του Χίτλερ έχουμε τα ιερατεία των απατεώνων Βερολίνου και Βρυξελλών και στον ρόλο του Έλληνα φαντάρου όλους τους λαούς της νότιας κυρίως Ευρώπης.

Μπορεί να μας βγάζουν το λάδι και να μας ρημάζουν 7 χρόνια τώρα, αλλά τέτοιο γλέντι, τέτοια ικανοποίηση για να μην πω τίποτα βαρύτερο και δεν κάνει, μόνο οι λαοί μπορούν να νοιώσουν.

Το νοιώθουν όχι απλά επειδή νίκησαν αλλά επειδή σκέφτονται τον πανικό, τα κατεβασμένα μούτρα και τις μαύρες πλερέζες που προβάρουν οι απατεώνες του 4ου Ράιχ καθώς προετοιμάζονται για την κηδεία του λατρευτού τους ευρώ.

Ο απόηχος του ιταλικού ΟΧΙ δεν τρελαίνει μόνο τον Ρέντσι που μέχρι τώρα το έπαιζε αντίσταση στο ιερατείο. Έχει προκαλέσει πανικό σε όλους τους λακέδες των “χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων” και των τραπεζών ανά την Ευρώπη.

Φαντάζομαι τι θα γίνεται στο Μαξίμου, στη Βουλή, στα υπουργεία και στα κατά τόπους γραφεία όλων των (δωσιλογικών) κομμάτων ανά την επικράτεια. Που βλέπουν αυτό που μυρίζει, αυτό που ακούγεται, αυτό που τρέμουν, που ξέρουν ότι νομοτελειακά θα συμβεί, και που ξορκίζουν με την προπέτεια, την βλακεία, την λογική του θεάτρου του παράλογου και με τον “πολιτικό ρεαλισμό” περί “ανάκαμψης” και “επενδύσεων”, πατώντας πάνω στο κεφάλι τους ανήμπορους και τους δυστυχισμένους, τα παιδάκια, τους γέρους και τους άρρωστους, τους άνεργους και τους άστεγους, αυτό το αναπόδραστο το βλέπουν τώρα πιο κοντά και, κατά Σαββόπουλο, “με δρασκελιές να πλησιάζει”. Σαν τον Χάρο.

Ώρα είναι να γράψουν κανένα λόγο να μας παπαγαλίσει ο Τσίπρας σαν αυτόν που είχε το θράσος να παπαγαλίσει στην Αβάνα.

Να μας πει τι;

Να μας πει ότι στέκεται στο πλάι του ιταλικού λαού; Κατά των τραπεζών; Κατά της πολιτικής των Βρυξελλών; Για μια “άλλη” “Ευρώπη της αλληλεγγύης”;

Είναι αργά πια Αλέξη. Την έχεις χάσει οριστικά την μπάλα. Είσαι εντελώς γυμνός και σε βλέπουν όλοι.

Σου δόθηκε η ευκαιρία στις 5/7/2015. Αλλά εσύ προτίμησες να παίξεις τον ρόλο αυτής της γελοιογραφίας ανθρώπου που ακούει στο όνομα Γιωργάκης.

Προτίμησες και συ να παίξεις τον ρόλο του εθνικού ολετήρα και έκανες ότι μπορούσες για να θάψεις το ΟΧΙ του ελληνικού λαού.

Οι λαοί όμως Αλέξη, εσύ που είσαι αριστερός κάπου πρέπει να το έχεις ακούσει, (δεν θυμάσαι ε;), οι λαοί παρουσιάζουν πάντα τον λογαριασμό.

Κατεβαίνει χιονοστιβάδα με σημείο πρόσκρουσης την Ευελπίδων Αλέξη.

Έλληνες και Ελληνίδες

Η ώρα μας πλησιάζει. Μην το βάζετε κάτω. Το ΟΧΙ του ιταλικού λαού είναι ο αντίλαλος του δικού μας ΟΧΙ.

Ο τόπος μας θα ξεβρωμίσει, μην έχετε την παραμικρή αμφιβολία.