«Τι θα έλεγε αν ζούσε σήμερα ο τάδε;»

Γράφει ο Πιτσιρίκος

Θα έχετε ακούσει, βέβαια, πολλούς να αναρωτιούνται τι θα έλεγε σήμερα αν ζούσε ο τάδε ή ο δείνα, αναφερόμενοι σε προσωπικότητες που δεν ζουν πια. Για κάποιο λόγο που δεν ξέρω, πολλοί άνθρωποι δεν ικανοποιούνται από τις απόψεις των επτά δισεκατομμυρίων ζωντανών και αναζητούν με αγωνία τις απόψεις των νεκρών.

Βέβαια, οι νεκροί έχουν το καλό πως δεν μπορούν να μας πουν τι γνώμη έχουν για γεγονότα που συμβαίνουν σήμερα, οπότε μπορεί ο καθένας να τους βάζει στο στόμα τους την δική του γνώμη.

Από την άλλη, είναι εντελώς παράλογο να αναρωτιέσαι τι θα έλεγαν για αυτά που συμβαίνουν σήμερα άνθρωποι που δεν ζουν πια.

Αυτή είναι μια επιθεωρησιακή αντιμετώπιση των πραγμάτων, με χαρακτήρα κουτσομπολιού και μεσημεριανάδικου.

Λένε πολλοί «τι θα έλεγε αν ζούσε σήμερα ο Μάνος Χατζιδάκις;». Οι πιο άνετοι λένε «Τι θα έλεγε σήμερα ο Μάνος;».

Μα είχε πει για όλα ο Μάνος Χατζιδάκις.

Ο Μάνος Χατζιδάκις είχε μιλήσει και είχε γράψει για όλα.

Αλλά τον είχανε γραμμένο κανονικά.

Κανείς δεν του έδινε σημασία.

Θέλετε να σας θυμίσω τι λεγόταν και τι γραφόταν για τον Μάνο Χατζιδάκι, όσο ζούσε;

Πάντως, ήταν πάρα πολλοί αυτοί που πίστευαν πως ο «χυδαίος» Μάνος Χατζιδάκις δεν έχει καν το δικαίωμα να μιλάει και πως πρέπει να βγάλει το σκασμό.

Βέβαια, αυτό δεν συνέβαινε μόνο με τον Μάνο Χατζιδάκι.

Η φυσική παρουσία κάποιου στον παρόντα χρόνο δεν επιτρέπει σε πολλούς ανθρώπους να αντιληφθούν την πραγματική του αξία.

Πρέπει να σε πάνε πρώτα τέσσερις και να σε σκεπάσει το χώμα, για να αντιληφθούν ποιος είσαι.

Ειδικά στην Ελλάδα, αυτό είναι κανόνας.

Αν δεν τα τινάξεις, κανείς δεν ακούει τι λες.

Μετά τον θάνατό σου, σε ακούνε πολύ προσεκτικά (σ.σ. Καλά, κλαίω από τα γέλια, γιατί συνειδητοποιώ τώρα πόσο αλήθεια και πόσο αστείο είναι αυτό.)

Πώς γίνεται να αναρωτιέσαι τι θα έλεγε σήμερα ο Μάνος Χατζιδάκις, όταν έγραψε το 1978 για τον φασισμό «Όποιος δεν φοβάται το πρόσωπο του τέρατος, πάει να πει ότι του μοιάζει».

Δηλαδή, ο Μάνος Χατζιδάκις βαρούσε τις καμπάνες πριν από 40 χρόνια.

Το 1993, έναν χρόνο πριν πεθάνει, ο Μάνος Χατζιδάκις είχε διοργανώσει αντιναζιστική συναυλία, στο πρόγραμα της οποίας υπήρχε το γνωστό κείμενό του, όπου μεταξύ άλλων αναφερόταν πως «Η μόνη αντιβίωση για την καταπολέμηση του κτήνους που περιέχουμε είναι η Παιδεία» και «Ο νεοναζισμός δεν είναι οι άλλοι».

Και κάποιοι αναρωτιούνται τι θα έλεγε σήμερα που δεν ζει.

Θα σας τον φέρουμε, παιδιά, να σας τα πει και προσωπικά, για να τα εμπεδώσετε. Η επανάληψη είναι η μητέρα της μαθήσεως.

Οι άνθρωποι αναρωτιούνται τι θα έλεγαν σήμερα οι νεκροί, αγνοώντας πως κάποιοι νεκροί είχαν μιλήσει -και, κυρίως, είχαν ζήσει- με εξαιρετική τόλμη, με ανιδιοτέλεια και με αδιαφορία για το προσωπικό κόστος.

Δηλαδή, αυτό που δεν κάνουν οι ζωντανοί.

ΠΗΓΗ: pitsirikos