Ομπάμα και τα σπαστά ελληνικά του Τσίπρα, του Πέτρου Αργυρίου

Oh my fucking god! Τι αμαρτίες πληρώνουμε!

Το παιδί απ την κυψέλη το κανε ξανά.

Αφού κέρδισε τις εκλογές ως μίμος του Ανδρέα Παπανδρέου, τώρα μιλά σαν ομογενής δεύτερης γενιάς.

Αυτοί είναι οι αριστεροί δεύτερη γενιάς:

Καιροσκόποι του ακτιβισμού, σφετεριστές της ιστορίας πρώτα και έπειτα της εξουσίας και αδιόρθωτοι κοινωνικοί χαμαιλέοντες.

Νομίζαμε ότι μετά τον ΓΑΠ είχαμε πιάσει πάτο.

Αμ δε.

Το παιδί που ταν στη Γένοβα, το παιδί που ταν στις πορείες κατά της επίσκεψης Κλίντον, ο Μέγας Ψεύτης, είναι κάτι ακόμη χειρότερο.

Το θέαμα θα ‘ταν απολύτως τραγικό αν δεν ήταν απολύτως γελοίο.

Ο Ομπάμα δεν είναι μαντατοφόρος του Ομπάμα.

Κάνει την τελευταία του τουρνέ γνωρίζοντας πως με την εκλογή Trump οι ευρωφυγόκεντρες δυνάμεις ενισχύονται κι επιχειρεί να μπαλώσει τα πράγματα μην τυχών και διαλυθεί αυτό το αντιδημοκρατικό έκτρωμα που κατάντησε η ΕΕ, γνωρίζοντας καλά επίσης αυτό που κρύβει σύσσωμο το σύστημα εξουσίας στην Ελλάδα: πως η Κύπρος σιγοψήνεται στο μπρίκι σαν τουρκικός καφές.

Ο Ομπάμα θα θέσει στην Μέρκελ το πρόβλημα του ελληνικού χρέους;

Ε και;

Η Ελλάδα είναι πιο μόνη από ποτέ.

Η Μέρκελ και ο Σόιμπλε είναι αυτοί που θα αποφασίσουν τι θα συμβεί. Και το απόλυτο κριτήριο για αυτό είναι οι επερχόμενες γερμανικές εκλογές.

Έτσι, είναι μάλλον απίθανο να δώσει καρπούς η "πίεση" Ομπάμα. Απίθανο, όχι αδύνατο.

Η εκλογή Trump είναι η χρυσή ευκαιρία για το κομμάτι εκείνο της γερμανικής ελίτ που θέλει να απογαλακτιστεί από την αμερικανική πατρωνία ενώ το αμερικανοκίνητο κομμάτι της αποδυναμώνεται σημαντικά.

Το άλλοθι της αμερικανικής επιρροής στα ευρωπαϊκά πράγματα σύντομα τελειώνει.

5 Δεκέμβρη είναι η τελική προθεσμία.

Μετά από αυτή, η κυβέρνηση είτε θα αρχίσει τυχοδιωκτικούς αυτοσχεδιασμούς, ή θα μπει σε τροχιά εκλογών για να μην εξαφανιστεί υπό την τρομακτική πίεση των νέων μέτρων.

Ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει δεξιά.

Πλέον, δεν ξεχνά και τι σημαίνει αριστερά.