Παράπλευρες απώλειες

 

Του Πιτσιρίκου

Στην διάρκεια των βομβαρδισμών της Σερβίας από το ΝΑΤΟ το 1999, μάθαμε πως στον πόλεμο οι άμαχοι νεκροί ονομάζονται «παράπλευρες απώλειες» (collateral damages).

Δημιουργός του όρου «παράπλευρες απώλειες» ήταν ο εκπρόσωπος Τύπου του ΝΑΤΟ Τζέιμι Σι.

Δηλαδή, έβλεπες εσύ τις νεκρές γιαγιάδες με τα ψώνια στα χέρια στη λαϊκή αγορά της Νις -μετά από βομβαρδισμό από αεροσκάφη του ΝΑΤΟ- και στη συνέχεια έβγαινε αυτός ο κύριος και σου έλεγε πως αυτές οι γιαγιάδες είναι παράπλευρες απώλειες.

Εντάξει, ηλικιωμένες γυναίκες ήταν, οπότε θα μπορούσε να πει και πως το ΝΑΤΟ τους έκανε ευθανασία. Για να μην υποφέρουν.

Στους βομβαρδισμούς της Σερβίας είδαμε πολλούς άμαχους νεκρούς σε τρένα, εγκαταστάσεις της κρατικής τηλεόρασης και λεωφορεία, οπότε υπήρξαν αρκετές παράπλευρες απώλειες.

Τα χρόνια που ακολούθησαν, οι παράπλευρες απώλειες έφτασαν σε πολύ μεγάλα νούμερα.

Στον πόλεμο του Ιράκ, οι άμαχοι νεκροί ήταν εκατοντάδες χιλιάδες, ενώ, αν προσθέσεις και αυτούς που σκοτώθηκαν αργότερα εξαιτίας των συνεπειών του πολέμου, καταλαβαίνεις πως οι παράπλευρες απώλειες ήταν τεράστιες.

Οι παράπλευρες απώλειες ήταν αποτέλεσμα αυτών των πολύ μοντέρνων πολέμων που θέλουν τις ΗΠΑ και τους συμμάχους τους να βομβαρδίζουν από αεροσκάφη με έξυπνες βόμβες, οι οποίες είναι τόσο έξυπνες που -εκτός από στρατιωτικές εγκαταστάσεις- πετυχαίνουν ορφανοτροφεία και νοσοκομεία.

Οι λαοί των χωρών που συμμετέχουν στο ΝΑΤΟ δεν αντέδρασαν ιδιαίτερα στις δολοφονίες που ονομάζονται «παράπλευρες απώλειες», γιατί ποιος νοιάζεται τώρα αν σκοτωθούν και 500 χιλιάδες Ιρακινοί κατά λάθος;

Βέβαια, μετά τα χτυπήματα των τζιχαντιστών στο Παρίσι και τις Βρυξέλλες, εκφράζεται μια διαφορετική άποψη για τους άμαχους νεκρούς, αφού οι νεκροί είναι πια Ευρωπαίοι πολίτες.

Κανείς δεν θα πει πως οι νεκροί στο Παρίσι και τις Βρυξέλλες είναι παράπλευρες απώλειες ενός πολέμου που ξεκίνησε πριν από χρόνια το ΝΑΤΟ μακριά από την Ευρώπη.

Αν το πει κάποιος αυτό, θα τον φάνε ζωντανό.

Όταν το έλεγε, όμως, ο εκπρόσωπος του ΝΑΤΟ για τους άμαχους νεκρούς στη Σερβία, όλοι χαμογελούσαν ευτυχισμένοι.

Προφανώς, οι ζωές των πολιτών των χωρών της κεντρικής και βόρειας Ευρώπης έχουν μεγαλύτερη αξία από τις ζωές των πολιτών σε κάποιες άλλες χώρες.

Διαπιστώνω πως οι Βέλγοι κάνουν συγκεντρώσεις για τα θύματα των Βρυξελλών στην πλατεία Χρηματιστηρίου· δεν είναι αστείο αυτό, έτσι λέγεται η πλατεία.

Μια και οι Βέλγοι κάνουν συγκεντρώσεις στην πλατεία Χρηματιστηρίου, είναι μια καλή ευκαιρία να μάθουμε επιτέλους την απάντηση σε ένα ερώτημα που κανείς δεν έχει απαντήσει μέχρι σήμερα:

Πόσο κοστίζει μια ανθρώπινη ζωή;

Ας βγει επιτέλους ένας τιμοκατάλογος με την τιμή της ανθρώπινης ζωής ανά χώρα.

Να ξέρουμε.

ΠΗΓΗ:  pitsirikos