ΕΝΑ ΜΗΝΥΜΑ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΔΥΝΑΣΤΕΣ ΜΑΣ.

Οι χθεσινές απεργιακές συγκεντρώσεις, σε ολόκληρη τη χώρα, μπορούν  και πρέπει να αποτελέσουν ένα σημαντικό σταθμό, μετά από τον οποίο θα ακολουθήσουν επόμενοι, ακόμα πιο μαζικοί, ακόμα πιο ριζοσπαστικοί. Για να χαρακτηριστεί σταθμός η χθεσινή απεργία χρειάζεται η συνέχιση του αγώνα. Η μαζικότητα και η αγωνιστικότητα των χθεσινών συγκεντρώσεων ήταν ένα ηχηρό μήνυμα, απέναντι σε όλους αυτούς που  διαλύουν τις ζωές μας. Ένα μήνυμα προς τους δυνάστες μας.

Τα παραμύθια, πως η κυβέρνηση αγωνίζεται και κάνει ό,τι μπορεί, δεν περνάνε, πια, σε μεγάλο μέρος της κοινωνίας. Η κυβέρνηση εφαρμόζει μνημονιακά μέτρα (του μνημονίου που αυτή έφερε) και καταστρέφει πάνω στην καταστροφή. Οι δανειστές είναι φίλοι της κυβέρνησης και όχι εχθροί της. Ζούμε αυτό που ζούσαμε τόσα χρόνια: Διαπραγμάτευση πάνω στη διαπραγμάτευση. Διαπραγμάτευση με τους δυνάστες δεν κάνεις. Όποιος διαπραγματεύεται με τους δυνάστες είναι κι εκείνος δυνάστης.

Η υποκρισία του ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται καθαρά στο πρωτοσέλιδο της εφημερίδας «Αυγής». Το πρωτοσέλιδο της «Αυγής» μπορείτε να το δείτε ακριβώς από κάτω  («Δεν αντέχει άλλο η κοινωνία»- «Μαζικές διαδηλώσεις σε όλη τη χώρα κατά της  λιτότητας»). «Αναρωτιέσαι» ποιο κόμμα είναι στην κυβέρνηση!

Απέναντι στους εργαζόμενους, τους ανέργους, τους αγρότες, τους μικρομεσαίους, τη νεολαία, τους συνταξιούχους, δεν είναι μόνο η κυβέρνηση. Απέναντι μας είναι η πολιτική των μνημονίων συνολικά, που είναι «δεμένη» με την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΔΝΤ. Απέναντι μας είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση και ΔΝΤ. Παράλληλα, κανείς δεν μπορεί να μείνει απαθής στην υποκρισία της ΝΔ και των άλλων κομμάτων που ψήφισαν και ψηφίζουν την καταστροφή μας. Είναι μαζί με την κυβέρνηση και το μόνο που κάνουν είναι να προτείνουν άλλες συνταγές διάλυσης μας.

Και κάτι ακόμα: Τα κυρίαρχα ΜΜΕ, που για τους δικούς τους λόγους, «αγάπησαν» τις απεργίες και τις κινητοποιήσεις, δεν είναι μαζί μας. Δεν είναι περίεργο που (π.χ ο ΣΚΑΙ) παρουσίασε τις κινητοποιήσεις, υποστηρίζοντας πως είναι μεγαλειώδεις… Παίζουν το δικό τους παιχνίδι. Ανάλογο παιχνίδι παίζουν κι ορισμένοι «οργισμένοι», που ξαφνικά έγιναν «αγωνιστές». Προσπαθούν να εμφανιστούν με το μέρος του λαού, για να εξυπηρετήσουν δικά τους συμφέροντα.

Η διάκριση φίλων κι εχθρών, αυτή την περίοδο, είναι απαραίτητη, για τη συνέχιση του αγώνα. Εργαζόμενοι, άνεργοι, αγρότες, μικρομεσαίοι, νεολαία και συνταξιούχοι είναι από τη μια πλευρά. Από την άλλη είναι η κυβέρνηση, η Ευρωπαϊκή Ένωση, το ΔΝΤ, τα κόμματα που μιλάνε για άλλη συνταγή εντός μνημονίων και Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στην ίδια όχθη με αυτούς είναι και τα αφεντικά τους: Το κεφάλαιο και οι υποτακτικοί του.

Ο αγώνας συνεχίζεται.

ΠΗΓΗ: pitsirikidotnet