Ανθεκτικά και ευπαθή προϊόντα

Ζήλεψε τις συντάξεις στην Ελλάδα ο Πολ Τόμσεν | COUNCIL OF THE EU

Συντάκτης: Δημήτρης Νανούρης

Παχυλές χαρακτήρισε τις συντάξεις στην Ελλάδα ο Πολ Τόμσεν και ζήτησε για μία εισέτι φορά την περικοπή τους. Ο ίδιος αμείβεται με αρκετές χιλιάδες δολάρια μηνιαίως και κάνει, που λέει ο παλιός καλός λόγος του Ιορδάνη Τζαμ(πα)τζή, το σκ@τό του παξιμάδι για να τα φέρει βόλτα. Οι συνταξιούχοι της Ψωραλέξαινας αντιθέτως, με τα σκανδαλώδη ποσά των οκτακοσίων, εξακοσίων, τετρακοσίων ευρώ ή και με λιγότερα κατορθώνουν να πληρώνουν φως, νερό, τηλέφωνο, φάρμακα, νοίκι, φόρους, να καλύπτουν τις τρέχουσες ανάγκες τους και να στηρίζουν επιπροσθέτως τα άνεργα παιδιά και τα εγγόνια τους.

Λαφυραγωγούν την κοινωνία, επιβιώνοντας οι ίδιοι και χαρτζιλικώνοντας αδρά τόσο κόσμο. Τι νόημα έχουν λοιπόν η λιτότητα, η ανεργία, η υποαπασχόληση, η φτωχοποίηση του λαού, κοτζάμ πρόγραμμα εσωτερικής υποτίμησης μ’ άλλα λόγια, όταν μια δράκα παππούδες και γιαγιάδες το ακυρώνουν στην πράξη; Το Δου Νου Του κάνει τα πάντα εδώ και έξι συναπτά έτη να τους εξολοθρεύσει. Διαλύει με τις νεοφιλελεύθερες ντιρεκτίβες του το δημόσιο σύστημα υγείας, εκείνοι όμως αντέχουν και αντιστέκονται εξακολουθώντας να ανασαίνουν, επιβαρύνοντας ταυτοχρόνως τα ασφαλιστικά ταμεία με υπέρογκες δαπάνες.

Ανθεκτικά παιδιά της Κατοχής οι περισσότεροι, γόνοι αγροτικών οικογενειών, μαθημένοι στις δυσκολίες της ζωής, εργάστηκαν επί δεκαετίες, κατέβαλαν τεράστιες εισφορές και, δεν φτάνει που επιζούν με ψιχία, κονιορτοποιούν κι από πάνω τα μεγαλόπνοα πειράματα για τον εξανδραποδισμό της χώρας. Νισάφι πια. Οι σημερινοί κάτοικοι των τόπων καταγωγής τους ξεσηκώνονται και κατακλύζουν το κλεινόν άστυ, χρονιάρες μέρες του Αγίου Βαλεντίνου, να μας σκοτίσουν τον έρωτα. Κουβαλούν μάλιστα μαζί τους, από την Κρήτη και αλλαχού, ολόκληρες νταλίκες με βαθυπόρφυρες ντομάτες, αιματώδεις, να θυμίζουν στο Μαξίμου το πατατράκ με τις κόκκινες γραμμές.

Νταλκάδες προκαλούν στους επιτελείς του οι γεωργοί, οίτινες ισχυρίζονται πως έφεραν το στρύχνον το λυκοπερσικόν, κατά την επίσημη ονομασία του, ιθαγενές φυτόν της Κεντρικής και Νοτίου Αμερικής, από το Μεξικό ίσαμε το Περού και βάλε, προκειμένου να το μοιράσουν στο αναξιοπαθούν πόπολο. Ελα όμως που πρόκειται περί ευπαθούς όσο και τζαναμπέτικου προϊόντος. Διότι η τομάτα, όταν μαλακώνει και δεν ενδείκνυται πλέον ως πρώτη ύλη για χορταστικές χωριάτικες σαλάτες, παράγει πηχτόν ζωμόν, ιδεώδη για πελτέδες και σάλτσες, αλλά και διά τας ασπίδας των ανδρών των ΜΑΤ και προσέτι για τις προσόψεις κτιρίων, όπως το πρωθυπουργικό μέγαρο και η Βουλή.

Ηφαίστεια άσβεστα οι ηγήτορες της πρωτοδεύτερης φοράς Αριστεράς, τους ανάβει φωτιές η καθυστέρηση της αξιολόγησης, -«καήκαμε» που λέει σε σόλοικα ελληνικά κι ο Τσάκα-λόττος- φυσάνε τώρα και το γιαούρτι, πόσω μάλλον το στρύχνον το εδώδιμον, το οποίο στο κάτω κάτω παραπέμπει στη στρυχνίνη. Διέταξαν τους πραίτορες να επιτεθούν, εκτός απ’ τα τρακτέρ και εναντίον των φορτηγών, διασκορπίζοντας το περιεχόμενό τους εν μέση οδώ. Παλιά τους τέχνη κόσκινο, έκαναν αλόγιστη χρήση δακρυγόνων, οι Κρητικοί αμύνθηκαν με μαγκούρες και μες την αναμπουμπούλα ορισμένοι πολίτες άδραξαν την ευκαιρία να συλλέξουν ντομάτες από τα ρείθρα των πεζοδρομίων. Θες τα θερμοκήπια, θες τα φυτοφάρμακα, θες τα χημικά της ΕΛ.ΑΣ., κατάλαβαν την πλάνη τους και τις πάνε στη Θεανώ Ταψίου να τις κάνει γεμιστές με σταφίδες και κουκουνάρι.

ΠΗΓΗ: efsyn