Το «κόλπο γκρόσο» της Τουρκίας: Οι τρεις λόγοι πίσω από την κατάρριψη του ρωσικού Su-24

ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΤΟΥ SPUTNIK

Η Αγκυρα δεν είχε κανέναν απολύτως λόγο να καταρρίψει το ρωσικό μαχητικό που συμμετείχε σε επιχειρήσεις εναντίον του ISIS, από τη στιγμή που, όπως λένε οι Ρώσοι, δεν εγκατέλειψε τον συριακό εναέριο χώρο. Ή μήπως όχι;

Σε αυτό το ερώτημα απαντά το κύριο άρθρο του ειδησεογραφικού σάιτ Sputnik, εκτιμώντας ότι στην πραγματικότητα οι Τούρκοι είχαν «ανώτερα κίνητρα».

Και παραθέτει τρεις λόγους γι' αυτό:

1. Μέσα (στη Συρία) το ΝΑΤΟ, έξω η Ρωσία

Εδώ και καιρό η Τουρκία επιζητεί την απομάκρυνση του Σύρου Προέδρου Μπασάρ Αλ Ασαντ από την εξουσία. Προς αυτή την κατεύθυνση, δεν διστάζει να υποστηρίζει ανοιχτά τους Σύρους αντάρτες, που προσπαθούν να διώξουν τον Σύρο ηγέτη. Ωστόσο, από τη στιγμή που η Ρωσία ενεπλάκη στις επιχειρήσεις κατά των ανταρτών, μετά από αίτημα της Δαμασκού, η εκδίωξη του Ασαντ δεν είναι πλέον εφικτή.

Επιπρόσθετα, ο συνασπισμός υπό την ηγεσία της Ρωσίας είναι απολύτως ικανός να βάλει ένα «τέλος στο όνειρο του Ερντογάν να ανατρέψει τον Ασαντ ή να συνεχίσει να τροφοδοτεί τον πόλεμο με τους τρομοκράτες, οι οποίοι του παρέχουν ένα ασφαλές καταφύγιο σε συριακό έδαφος», όπως έγραψε και ο δημοσιογράφος Μάικ Γουίτνι. «Γι' αυτό καταρρίφθηκε το Su-24».

Η εξήγηση είναι απλή: η κατάρριψη ενός ρωσικού μαχητικού θα οδηγούσε αναγκαστικά σε αντίποινα από την πλευρά των Ρώσων, «σύροντας» έτσι το ΝΑΤΟ στη διαμάχη, από τη στιγμή που η Τουρκία είναι μέλος της Συμμαχίας.

Το συμβάν «ταιριάζει απόλυτα με τον τρόπο που η τουρκική κυβέρνηση διαχειρίζεται τις εντάσεις στα σύνορα, χρησιμοποιώντας τους τζιχαντιστές συμμάχους της για να εδραιώσει τη θέση της στο συριακό έδαφος και προσπαθώντας να προκαλέσει μια βίαιη αντίδραση που θα οδηγούσε σε μεγαλύτερη συμμετοχή του ΝΑΤΟ ή των ΗΠΑ», προσθέτει ο Γουίτνι.

Ωστόσο, δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας. Ο Γουίτνι αμφιβάλλει κατά πόσο ο Πούτιν θα «τσιμπήσει το δόλωμα και θα αντιδράσει με υπερβολή».

2. Αποτροπή δημιουργίας ευρείας συμμαχίας εναντίον του ISIS

Από τη στιγμή που η Τουρκία δεν θέλει την καταστροφή του ISIS ή άλλων εξτρεμιστικών ομάδων στη Συρία, αντιτίθεται σφόδρα στην ιδέα δημιουργίας μιας ευρείας συμμαχίας εναντίον του Ισλαμικού Κράτους.

Αν δημιουργείτο μια τέτοια συμμαχία, ΗΠΑ, Ρωσία, Γαλλία και άλλες χώρες θα εμφανίζονταν ενωμένες σε ένα κοινό μέτωπο κατά του ISIS. Η κατάρριψη του ρωσικού μαχητικού περιέπλεξε ιδιαιτέρως αυτές τις προσπάθειες.

«Αυτό που κατάφερε με την κατάρριψη η Τουρκία ήταν να φέρει το ΝΑΤΟ ένα βήμα πιο κοντά σε μια ανοιχτή σύγκρουση με τη Ρωσία ή τουλάχιστον να ελαχιστοποιήσει τις πιθανότητες για τη δημιουργία ενός συνασπισμού ΝΑΤΟ – Ρωσίας εναντίον του Ισλαμικού Κράτους στη Συρία, το οποίο ίσως και να ήταν εξαρχής το σχέδι του Ταγίπ Ερντογάν», όπως ανέφερε ο Τζέιμς Κάρντεν, πρώην σύμβουλος της Προεδρικής Επιτροπής ΗΠΑ – Ρωσίας στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ.

3. Εκδίκηση για την καταστροφή των πετρελαϊκών συμφωνιών με το ISIS

Το Ισλαμικό Κράτος έχει χρηματοδοτήσει επί μακρόν τις δραστηριότητές του από την πώληση πετρελαίου στις αγορές της Μέσης Ανατολής, και ιδίως στην Τουρκία.

«Οι Τούρκοι χρηματοδοτούν το ISIS με 50 εκατ. δολάρια τον μήνα, σύμφωνα με εκτιμήσεις, αγοράζοντας πετρέλαιο. Μάλιστα, σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, ο γιος του Ταγίπ Ερντογάν, Μπιλάλ, είναι ένας από τους οικονομικούς ευεργέτες αυτής της επιχείρησης», παρατηρεί ο Κάρντεν.

Η δεύτερη φάση των ρωσικών αεροπορικών επιδρομών εναντίον του ISIS, που ξεκίνησε την προηγούμενη εβδομάδα, επικεντρώθηκε στην οικονομική αποδυνάμωση των τζιχαντιστών, με βομβαρδισμούς σε πετρελαιοφόρα και διυλιστήρια. Σύμφωνα με τον Ρώσο υπουργό Αμυνας Σεργκέι Σόιγκου, το ISIS χάνει περίπου 1,5 εκατ. δολάρια κάθε μέρα ως αποτέλεσμα αυτών των βομβαρδισμών.

Σε αυτό το πλαίσιο, η κατάρριψη του ρωσικού μαχητικού θα μπορούσε να θεωρηθεί και ως μια μορφή εκδίκησης για την καταστροφή των πετρελαϊκών συμφωνιών ή ως προσπάθεια από την πλευρά της Τουρκίας να συνεχίσει να υπάρχει αυτή η παράνομη συνδιαλλαγή.

«Η οικογένεια του Ερντογάν συνδέεται ευθέως με το συμβάν. Πολύ πιθανόν, μάλιστα, η κατάρριψη του Su-24 να ήταν πράξη εκδίκησης», ανέφερε ο Στάνισλαβ Ταράσοφ, ειδικός αναλυτής για θέματα Μέσης Ανατολής

http://www.iefimerida.gr/