Καλπονοθεία

Συντάκτης: Δημήτρης Νανούρης

Χθεσινοβραδινός, σουρωμένος και ξάγρυπνος, ήγουν καραμπινάτος ξενύχτης, την έστησα άγρια χαράματα έξω από εκλογικό κέντρο της εθνοσωτηρίου Νου Δου, όπως άλλωστε είχα προαναγγείλει, για να αποτίσω τιμή στη σαχλεπίσαχλη φιγούρα του Αδ-όνειδος, που μου δίνει ψωμί και συχνά παντεσπάνι. Οχι πως έχω παράπονο απ' τους ανθυποψηφίους του, οι οποίοι τροφοδοτούν επίσης τη στήλη με σπαρταριστό υλικό· οι μεγάλες συμπάθειες όμως δεν κρύβονται. Ηλπιζα ότι η προσέλευση φιλοθεάμονος κοινού θα ήταν ελάχιστη τόσο νωρίς. Τα ερίτιμα μέλη του κόμματος της πατρίδος, της οικογενείας και της θρησκείας, σκεφτόμουν, δεν μπορεί παρά να περιμένουν τον παπά να ψάλει το «Δι' ευχών...» και να λάβουν αντίδερο, προτού μπουν στον πειρασμό να εκλέξουν τον νέο τους αρχηγό. Φθάνοντας, παρά ταύτα, αντίκρισα πλήθος λαού. ...

Αναρίθμητοι συμπολίτες μας, που αψήφησαν την πρωινή ψύχρα και το πούσι, σχημάτιζαν τεράστιες ουρές, με αξιοθαύμαστη καρτερικότητα και με τις ταυτότητες ανά χείρας, προκειμένου να εκτελέσουν το κομματικό τους καθήκον και να ασκήσουν το δημοκρατικό τους δικαίωμα. Αναγνώρισα άναυδος, ωστόσο, στα πρόσωπα των υπομονετικά αναμενόντων, εκατοντάδες στελέχη και οπαδούς του ΣΥΡΙΖΑ, οίτινες συμμετείχαν αγεληδόν στην όλη διαδικασία με προφανή στόχο να αλλοιώσουν το αποτέλεσμά της προς όφελος της δικής τους παράταξης. Οι επείσακτες ορδές των βαρβάρων δεν συναισθάνθηκαν καν την ανάγκη να μεταμφιεσθούν. Δεν χρειαζόταν. Η μνημονιακή τους μετάλλαξη τους τελευταίους μήνες τούς καθιστά, βλέπετε, ομογάλακτους, ομόσταυλους, πανομοιότυπους με τους υποτιθέμενους μισητούς αντιπάλους. Δεν βάζω το χέρι μου στη φωτιά, επειδή μας χώριζε ικανή απόσταση και τον έβλεπα πλάτη, αλλά σαν να πήρε το μάτι μου μπροστά μπροστά τον ΘΑλέξη Τζίφρα, διστακτικό, προβληματισμένο, πιο αναποφάσιστο από ποτέ, να διερωτάται αγωνιωδώς σε ποιον απ' τους δελφίνους να ρίξει το κουκί του. Δύσκολη Κυριακή για ψηφοφόρους.

Οι επιτελείς της Συγγρού αντελήφθησαν το κόλπο γκρόσο της Κουμουνδούρου. Πρυτάνευσε αρχικώς η άποψη, που κατετέθη από τους ψυχραιμότερους, να κάνουν τάχα μου τα στραβά μάτια και ν' αφήσουν τους βρομοσυριζαίους να εκτεθούν. Αφενός θα γίνονταν ρόμπα και αφετέρου θα χρηματοδοτούσαν την αξιωματική αντιπολίτευση με τρία ευρώπουλα έκαστος, γενόσημη οικονομική ένεση που υπολογίστηκε σε πάνω από ένα μύριο αχνιστό, κολλαριστό χρήμα. Στο κάτω κάτω της γραφής, παρατήρησε φέρελπις βλαστός της εφορευτικής, παραφράζοντας τον μέγιστο Αλεξανδρινό, μόνο να κερδίσουμε έχουμε, αφού οι μνηστήρες μας: «Βλάπτουν κ’ οι τέσσερις την Συρία (εν προκειμένω τη Ν.Δ.) το ίδιο. [...] Aς φρόντιζαν οι κραταιοί θεοί/ να δημιουργήσουν έναν πέμπτο καλό».

Στα γρήγορα ενημέρωσαν τους καταστροφείς της Συρίας, οίτινες απέρριψαν από μικροψυχία και άκρατο ανταγωνισμό το ευφυές σχέδιο. «Να αναβληθεί η εκλογή» διεμήνυσαν ομοθυμαδόν. «Επειτα από τη χθεσινή ματαίωση του ντέρμπι Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός, θα περάσουν απαρατήρητες οι δικές μας πομπές». Επέρριψαν την ευθύνη στους πληροφορικάριους και ούτε γάτα ούτε ζημιά. Τραγικό θύμα ο Τσάκα-λόττος, όστις επέστρεψε άπραγος σπίτι αντιμέτωπος με τις βασανιστικές του εμμονές: Στην αρχή φορολόγησα τις σπαλομπριζόλες. Οι λάτρεις του οίνου μπορούσαν να απολαύσουν το γιοματάρι τους, έστω και ξεροσφύρι. Μετέθεσα τον φόρο στην ιδιωτική εκπαίδευση. Τζίφος. Κατόπιν στα μουσεία, τα ΚΤΕΟ, τα τέλη κυκλοφορίας, τα παιχνίδια του ΟΠΑΠ και τέλος στο κρασί. Αν δεν μπορείς να βρέξεις τα χείλη σου, κόβεις και τον μεζέ. Οπότε την πληρώνει ξανά το μοσχάρι. Φαύλος κύκλος.

ΠΗΓΗ: efsyn