Ο φαύλος κύκλος του εκφοβισμού
Συντάκτης: Σωτήρης
Μανιάτης
Ο εκφοβισμός είναι σαν να είσαι στη φυλακή. Δεν
κάνεις τίποτα. Είσαι τόσο φοβισμένος, έτσι δεν μπορείς να κάνεις τίποτα.
Απλώς κάθεσαι εκεί να περιμένεις και να περιμένεις,
έως ότου δεν αισθάνεσαι καθόλου καλά. Ούτε αυτός που το έκανε αυτό.
Τα λόγια ανήκουν σε μαθητή της ΣΤ΄ Δημοτικού και
είναι ένα από τα αγόρια και κορίτσια που έχουν βιώσει τον εκφοβισμό είτε ως
θύματα είτε ως δράστες και τα οποία μιλούν σε ένα ξεχωριστό ντοκιμαντέρ που
μεταδίδει απόψε (19.30) η ΕΡΤ 1. ...
Ολη την ημέρα σήμερα η δημόσια ραδιοτηλεόραση
αφιερώνει σχεδόν όλο το πρόγραμμά της σε μικρή οθόνη, ερτζιανά και πολυμέσα στο
«Χαμόγελο του Παιδιού» που φέτος συμπληρώνει 20 χρόνια λειτουργίας.
Η Georgia και η Χριστίνα σε αυτό το ντοκιμαντέρ
αποκαλύπτουν πώς οι συμμαθητές και συμμαθήτριές τους μετέτρεψαν σε κόλαση τη
σχολική τους ζωή.
Ο Πέτρος μοιράζεται με τον κόσμο τη διαπόμπευση που
βίωσε στο σχολείο επειδή «δεν ήταν σαν τα υπόλοιπα αγόρια».
Πρόκειται για τα «Ημερολόγια Εκφοβισμού», μια παραγωγή
(της Small Planet) που δημιουργήθηκε στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού προγράμματος «European
Antibullying Network» και
την οποία υλοποίησε «Το Χαμόγελο του Παιδιού» με τη συμμετοχή 16 Οργανισμών από
12 χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που δραστηριοποιούνται στο πεδίο του bullying.
Κινηματογραφημένο σε Ελλάδα και Ηνωμένο Βασίλειο, το
ντοκιμαντέρ έχει στόχο να αναγνωριστεί δημόσια το συγκεκριμένο φαινόμενο,
διερευνώντας τις βασικές αιτίες του προβλήματος με την ελπίδα ότι ο φαύλος
κύκλος του εκφοβισμού μπορεί να σπάσει.
Είμαστε, όμως, διατεθειμένοι, να ακούσουμε όταν τα
παιδιά μας μιλούν;
Εγκριτοι επιστήμονες απ’ όλη την Ευρώπη προσπαθούν να
δώσουν απαντήσεις σ’ αυτά τα ερωτήματα και να φωτίσουν όλες τις πτυχές του
φαινομένου.
Τις δικές τους απαντήσεις και ερμηνείες προσπαθούν να
δώσουν και τα ίδια τα παιδιά… Ο εκφοβισμός θεωρείται ένα ατυχές, κυρίως
ακίνδυνο και τελικά αναπόφευκτο κομμάτι της ενηλικίωσης.
Οι περισσότεροι θυμούνται, ίσως και με κάποια
νοσταλγία, πειράγματα και μαλώματα στην αυλή του σχολείου και στη γειτονιά.
Υπάρχει, όμως, όριο; Πότε σταματούν αυτά τα αστεία να έχουν πλάκα;
Τη σκηνοθεσία υπογράφει ο Αλέξανδρος
Χαντζής, το σενάριο και την έρευνα η Γεωργία Ανάγνου, την επιμέλεια
σεναρίου και το μοντάζ οι Αλέξανδρος Χαντζής και Γιώργος Αυγερόπουλος, τη διεύθυνση
φωτογραφίας ο Γιάννης Αυγερόπουλος.
Η επιμέλεια είναι του Θοδωρή
Ποπέσκου, η μουσική-mastering του Γιάννη
Παξεβάνη, η διεύθυνση παραγωγής της Αναστασίας
Σκουμπρή που μαζί
με τον Γ. Αυγερόπουλο είναι και παραγωγοί ενώ πρόσθετα γυρίσματα έγιναν σε
Αθήνα (Γιώργος Σανταμούρης) και Νορβηγία (Ingse Bjørø Sæthre).
Μεταφράσεις και καταγραφή έκαναν οι: Ιωάννα Κήττα,
Ιωάννα Παπαδοπούλου, Γεωργία Ανάγνου, Ελένη Γιώτη, η απόδοση στα αγγλικά έγινε
από τη Θάλεια Βαβαλέκα και παίζουν οι μουσικοί Γιώργος Κατσάνος, Φώτης Σιώτας,
Γιάννης Παξεβάνης.
ΠΗΓΗ: efsyn
Δεν υπάρχουν σχόλια: