Άφεριμ ΝΑΙοέλληνες

του Γιάννη Μακιδάκη

Η Δευτέρα 13 Ιουλίου 2015 πέρασε ήδη στην Ιστορία ως η μέρα που οι ΝΑΙοέλληνες ολοκλήρωσαν το έγκλημα το οποίο διέπρατταν επί πολλά χρόνια.

Άπλωσε το χέρι σου και πάρε χρήμα από το μέλλον, ήταν η επωδός τους όταν “αναπτύσσονταν” αμετροεπώς, δανειζόμενοι, έχοντας απαρνηθεί τις αξίες, την παραγωγή και το μέτρο.

Ο καθένας κοιτούσε να θρέψει την ματαιοδοξία και την κοιλιά...

του, να εξασφαλίσει χαρτιά και χρήμα για το δικό του τέκνο, ροκανίζοντας ταυτόχρονα το κοινό μέλλον όλων.

Ως μεταλλαγμένος καταναλωτής o ΝΑΙοέλληνας ιδιώτευσε, έγινε πελάτης κομματικός για να βολευτεί και να ωφεληθεί εις βάρος του συνόλου, απαξίωσε οτιδήποτε δημόσιο, χλεύασε την έννοια του κοινού αγαθού και της πραγματικής αξίας, επιδόθηκε σε μια πορεία ύβρης που δεν θα μπορούσε να έχει παρά απότομη και μοιραία πτώση.

Οι πολιτικοί του ταγοί, ολίγιστοι και ιδιοτελείς, απαξιωμένα ανθρωπάκια του οίκτου και της χλεύης, παραδουλεύτρες των εθνικών εργολάβων και των δανειστών, ανέλαβαν να φέρουν εις πέρας, ο ένας μετά τον άλλον, το βρομερό και προδοτικό παίγνιο.

Λαϊκίστικες, πελατειακές πολιτικές και αλόγιστοι δανεισμοί για μπούκωμα ημετέρων, ένταξη της χώρας στο σκληρό ευρώ ενώ δεν πληρούσε τις παραγωγικές προϋποθέσεις και ήταν υπερχρεωμένη, ξανά αλόγιστος δανεισμός και “ανάπτυξη” την εποχή του εθνικού παροξυσμού των γηπέδων και των σταδίων, ύστερα η ώρα της αποπληρωμής, η φτωχοποίηση και η εξαθλίωση μέσω των μνημονίων που ψήφισαν και υπηρέτησαν οι κυβερνήσεις των ανίκανων και των θρασέων τοποτηρητών της αποικιοκρατίας, και, τέλος, η πλήρης εκποίηση της χώρας, η πλήρης εκπόρνευση των φυσικών της πόρων και του τοπίου της που θα ακολουθήσει, η πλήρης εκκαθάριση του πληθυσμού της και η πλήρης υποδούλωση όσων επιβιώσουν.

Λίγο πριν κλείσει τα 200 χρόνια του το νεοελληνικό κράτος, οι ΝΑΙοέλληνες, έχοντας για πρώτη φορά “αριστερά” στην κυβέρνηση και εθνική συνεννόηση στη Βουλή, το ξεπούλησαν για να εξοφλήσουν τα δάνεια της “ανάπτυξής” τους.

Άφεριμ ΝΑΙοέλληνες, μόνον την οργή και τη χλεύη των γενιών που έρχονται αξίζετε. 

ΠΗΓΗ: Γιάννης Μακριδάκης