ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ, ΨΕΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΕΙΘΩ

του Χάρη Λυκοβίτη

Το κείμενο που ακολουθεί δεν είναι ούτε μικρό ούτε μεγάλο. Είναι όσο χρειάζεται για να γίνει κατανοητό αυτό που θέλω να πώ.

Στο τέλος του θα καταλάβετε έναν από τους λόγους που με έκαναν να απέχω από το ΦΒ επί τρεις μήνες.

Μόλις πριν λίγο είδα την ομιλία του Σαμαρά στην κοινοβουλευτική του ομάδα. Το μέγεθος και η έκταση των ψεμάτων που εξαπολύει ο Αντωνάκης είναι μνημειώδες.

Ο τρόπος εκφοράς της νεοφιλελεύθερης-ακροδεξιάς ρητορικής είναι...

δηλωμένος και ξεκάθαρος εδώ και χρόνια.

Είναι η επεξεργασμένη και βελτιωμένη από τους Αμερικανούς προπαγανδιστική πολιτική του Γκαίμπελς. Συνίσταται ομού και αδιαιρέτως στα τρία επόμενα:

α) στην πλήρη αντιστροφή της πραγματικότητας διατυπώνοντας το αντίθετο της αλήθειας ή αλλιώς το ίδιο ακριβώς που ισχυρίζεται ο αντίπαλος με απλή αλλαγή υποκειμένου ή/και αντικειμένου.

β) στην διασπορά αλληλοσυγκρουόμενων "ειδήσεων" ταυτόχρονα για το ίδιο θέμα από τον ίδιο "πομπό".

γ) στην επίκληση της έλλειψης χρόνου.

Ο στόχος είναι να προκαλέσει στον "δέκτη" σύγχυση, κούραση και τέλος εγκατάλειψη της αναζήτησης της αλήθειας με την λογική. Απομένει το ανεπεξέργαστο συναίσθημα το οποίο είναι και το πλέον ευεπίφορο σε επηρεασμό.

Υπάρχει αρκετή βιβλιογραφία για το θέμα αυτό τόσο από κοινωνιολόγους, οικονομολόγους, ψυχολόγους κλπ. Θα επανέλθω με χωριστή ανάρτηση γι αυτό το ζήτημα στο άμεσο μέλλον.

Η ομιλία του Σαμαρά ήταν πολύ καλά δομημένη. Σε μένα, που έχω κάνει πάρεργο των τελευταίων δεκαπέντε ετών να αποδομήσω την ΑΠΑΤΗ της κυρίαρχης οικονομικής θεωρίας και είμαι πάρα πολύ καλά προπονημένος σε αυτό, δημιούργησε την εντύπωση ότι θα επηρεάσει πολύ και πολλούς. Δυστυχώς. Κάθε φράση του ανήκε σε μια από τις τρεις παραπάνω πιθανές τακτικές.

ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ: Το μεγαλύτερο ψέμα που είπε μόλις πριν από λίγο ο Αντωνάκης είναι το εξής: "Δεν υπάρχει ούτε μία περίπτωση που το μεγάλο κράτος να συνδυάστηκε με ανάπτυξη. Πείτε μου μία."

Στην πραγματικότητα ΜΟΝΟΝ ΜΕ ΜΕΓΑΛΟ ΚΡΑΤΟΣ (και ισχυρό παρεμβατισμό) ΥΠΗΡΞΕ ΑΝΑΠΤΥΞΗ. Οι ΗΠΑ, Γερμανία, Αγγλία, Γαλλία, Ολλανδία, Ιταλία, Ισπανία, Ισραήλ, Ιαπωνία, Κορέα κλπ. είχαν ΜΟΝΟΝ μεγάλο κράτος και παρεμβατισμό όταν αναπτύχθηκαν. 

Πώς μπορεί να καταλάβει όμως ένας πολίτης που δεν ασχολείται τόσο, πως ο Αντωνάκης τον κοροϊδεύει; 

1. Θα πρέπει να διαβάσει Οικονομική Ιστορία. Δεν έχει χρόνο, δεν έχει χρήματα. Στο διαδίκτυο θα χαθεί, άσε που πρέπει να ξέρει 2 ξένες γλώσσες τουλάχιστον και θα σπαταλήσει χρόνο που δεν έχει.

2. ΘΑ ρωτήσει κανέναν γνωστό του που έχει σπουδάσει οικονομικά. Μα η Οικονομική Ιστορία έχει εξοβελιστεί από την διδακτέα ύλη των Πανεπιστημίων εδώ και 30 χρόνια τουλάχιστον. Δεν θα βρει κανέναν να ξέρει το θέμα. 

3. Θα δεί ΣΚΑΙ TV, Μεγκα, ΑΝΤ1, STAR. Θα βρει μπροστά του τον Ράμφο και τον Πορτοσάλτε.

Καταλάβατε πως παγιδεύεται ο κόσμος φίλοι μου; Καταλάβατε γιατί είναι αδύνατον να συζητήσουμε πια ακόμη και μείς που βρισκόμαστε εδώ στο ΦΒ;

Καταλάβατε γιατί μας μαθαίνουν να εκφραζόμαστε με ολιγόλεξα κείμενα και το θεωρούν και μαγκιά; Πως να αναπτύξεις σύνθετη σκέψη σε δυο γραμμές;

Θα πεις σύνθημα, γιατί είναι εύπεπτο, γιατί έτσι επιτάσσει η "επιστήμη" της επικοινωνίας (της διαφήμισης δηλαδή). Το σύνθημα όμως δεν στοχεύει την σκέψη. Το σύνθημα στοχεύει το θυμικό.

Μικρά κείμενα όπως λέμε μικρό κράτος. Η λογική είναι η ίδια. Δεν τίθεται το ερώτημα "Πόσο μικρό ή μεγάλο απαιτείται να είναι ώστε να εκπληρώνει τον στόχο του;" Το πρώτο κριτήριο είναι η κάλυψη της ανάγκης που λέμε στα Οικονομικά. Δευτερογενές κριτήριο είναι το μέγεθος. Ως τέτοιο ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΞΙΩΜΑ.

  

Ο Χάρης Λυκοβίτης είναι Οικονομολόγος

ΠΗΓΗ: Haris Lykovitis