27 Ιουνίου 2015...

Διάγγελμα για δημοψήφισμα τα ξημερώματα.

Πρώτες εικόνες από ουρές στα ΑΤΜ. Σκόρπιες δηλώσεις. Διλήμματα και εκβιασμοί προβλέψεις και εκτιμήσεις. Κλείνουν δεν κλείνουν οι τράπεζες; Πότε κλείνουν;

Ουρές σε βενζινάδικα. Το πρωί στο σουπερ μάρκετ οι ταμίες ρωτούσαν: "Τι είπε χθες ο Τσίπρας στην τηλεόραση και σήμερα κάνουμε εισπρακτικές επιτυχίες";

Στα ντουλάπια των σπιτιών μακαρόνια που έλιξαν από το πρώτο μνημόνιο. Ρύζι που έληξε από το δεύτερο. Τώρα τι; Πάλι τα ίδια;

Ποια είναι η αιτία για όλα αυτά; Ποια ήταν η πρόοδος της κοινωνίας μας μετά από 5 χρόνια προπαγάνδας περί πτώχευσης και καταστροφής ανά τρίμηνο; Την παίρνουμε την δόση ή δεν την παίρνουμε; Ποιοι πολιτικοί και κομματικοί σχηματισμοί βοήθησαν τον λαό να καταλάβει την ουσία του προβλήματος; Ποιος του μίλησε στη λογική του χωρίς ασάφειες;

Γιατί δεν οργανωθήκαμε σαν κοινωνία; Δεν είχαμε καταλάβει ότι έχουμε πόλεμο; Τι συζητούσαμε με τον γείτονα, τον συνάδελφο, τον συγγενή μέσα σε αυτό το διάστημα; Πίσω από τι, κρυφτήκαμε ώστε ο φόβος για το άγνωστο να παραλύει την λογική μας; Φόβος για το άγνωστο που επιτρέπει να «γράφουν» τα κανάλια ώρες τηλεοπτικού χρόνου με την αγωνία μας;

Ναι το σύστημα με όλα του τα εργαλεία είναι ισχυρό και μπλα, μπλα, μπλα.

Ξέρουμε όμως ότι δουλεύει άοκνα για το δικό του συμφέρον εις βάρος του δικού μας.

Όμως το επίπεδο άλλαξε. Το σύστημα δεν μας έχει ανάγκη ποια. Γι αυτό μας εξοντώνει.

Έχουμε τελικά μεγάλη ευθύνη για την αποστασιοποίηση μας από την πολιτική σκέψη και την οργανωμένη δράση μέσα στην κοινωνία για το συλλογικό καλό. Έχουμε μεγάλη ευθύνη που δεν φροντίσαμε ως πολίτες - οπλίτες να αυτό-οργανωθούμε, να είμαστε σε ετοιμότητα τέτοια ώστε να μπορούμε εμείς οι ίδιοι να προφυλάξουμε πατρίδα, κοινωνία και δικαιώματα. Ακόμα και όταν οι εκπρόσωποι μας αποδεικνύονταν σκάρτοι και «λίγοι» για την δουλειά που ανέλαβαν.

Ναι υπάρχουν δικαιολογίες για την μοιρολατρία και την ιδιωτία μας.

Από σήμερα τα πράγματα είναι πιο ξεκάθαρα.

Η ώρα των αποφάσεων έχει φτάσει!

Σχόλιο:Ομάδα Τελευταία Εξοδος