Τίποτα στον ορίζοντα

Οι μέρες περνάνε και ούτε μια δουλειά στον ορίζοντα. Φυσικά, όταν είσαι κάτοχος διδακτορικού σ' αυτή την χώρα είσαι χειρότερος από δολοφόνος.

Η επιστροφή μου πλέον στο χωριό, ώστε να ζήσουμε μαζί με τον πατέρα μου όπως μπορούμε, είναι πολύ κοντά. Τόσα χρόνια στην Αθήνα, πτυχία, διακρίσεις, δουλειές, και τον τελευταίο χρόνο το απόλυτο τίποτα, η απόλυτη απαξίωση. Μόνο "βύσματα", τα οποία κάθε φορά που βλέπουν το βιογραφικό τρέμουν για την θέση τους, με αποτέλεσμα να σε "εξαφανίζουν". ...

Αλλά μια ζωή ποτέ δεν μπορεί να σβηστεί. Αυτοί που σήμερα τα κάνουν, μια μέρα θα εξαφανιστούν μαζί με τα ανύπαρκτα προσόντα τους και τα πολλά βύσματά τους που μας έφτασαν εδώ που είμαστε σήμερα.

akis

ΠΗΓΗ: το ημερολόγιο ενός ανέργου