Ο ανίκανος Τραμπ, η Κίνα κι ο κόσμος που καταρρέει


Του Martin Wolf

Η Covid-19 δεν άλλαξε τον κόσμο, μέχρι τώρα τουλάχιστον. Επιτάχυνε όμως την εξέλιξή του, τεχνολογικά, κοινωνικά και πολιτικά. Αυτό είναι εντυπωσιακά αληθές στις διεθνείς σχέσεις: το χάσμα μεταξύ της Κίνας και της Δύσης και η αποτυχία της αμερικανικής ηγεσίας επί της Δύσης, έχουν βαθύνει.

Η ηγούμενη από τη Δύση παγκόσμια τάξη βρίσκεται σε κρίση. Αν οι ΗΠΑ επανεκλέξουν τον Ντόναλντ Τραμπ, αυτό θα είναι τελειωτικό.

Η Κίνα γίνεται όλο και πιο διεκδικητική. Δεν ακολουθεί τον σεβασμό της Δύσης για τα ανθρώπινα δικαιώματα, όπως φάνηκε από τη βάναυση μεταχείριση των Ουιγούρων και τον νέο νόμο για την ασφάλεια στο Χονγκ Κονγκ. Υπό τον Σι Τζινπίνγκ, δια βίου αυτοκράτορα, η κινεζική διεκδίκηση του status της υπερδύναμης και ο δεσποτισμός είναι απόλυτα. Είναι ξεκάθαρο πως εγκαταλείφθηκαν οι διάσημες συμβουλές του Ντενγκ Σιαοπίνγκ «κρύψε τη δύναμή σου, περίμενε υπομονετικά για την κατάλληλη στιγμή, ποτέ μην προηγείσαι». Ωστόσο, η Κίνα πρέπει επίσης να είναι εταίρος στη διαχείριση κάθε παγκόσμιας πρόκλησης.

Η Δύση έχει πολύτιμα στοιχεία σε οποιονδήποτε ανταγωνισμό επιρροής κόντρα στην Κίνα. Πολλοί εξακολουθούν να θαυμάζουν τις βασικές αξίες της ελευθερίας και της δημοκρατίας. Η Δυτική πολιτισμική και πνευματική επιρροή παραμένει πολύ μεγαλύτερη από αυτήν της Κίνας.

Οι ΗΠΑ μπόρεσαν να δημιουργήσουν και να διατηρήσουν μακραίωνες συμμαχίες με χώρες με παρόμοιες ιδέες. Αν αθροίσει κανείς τα κράτη που ευθυγραμμίζονται με τις ΗΠΑ, περιλαμβανομένων αυτών της Ευρώπης, της Ιαπωνίας της Νότιας Κορέας, του Καναδά, της Αυστραλασίας και, όλο και περισσότερο, της Ινδίας, το οικονομικό και πολιτικό τους βάρος παραμένει τεράστιο.

Ωστόσο, τα πράγματα διαλύθηκαν. Οι ΗΠΑ υπέκυψαν στους σφοδρούς εσωτερικούς διχασμούς που κατέληξαν σε έναν καταστροφικό εθνικισμό μηδενικού αποτελέσματος. Ο κ. Τραμπ είναι η ενσάρκωση των διχασμών αυτών, όπως επιβεβαίωσε και ο πρώην υπουργός Άμυνας Τζιμ Μάτις. Είναι επίσης ο κύριος πρωταγωνιστής της απόρριψης του ιστορικού ρόλου της χώρας του ως παγκόσμιου μοντέλου φιλελεύθερης δημοκρατίας και ηγέτιδας μιας συμμαχίας χωρών με παρόμοιες τάσεις.

Διαβάστε την συνέχεια στο kostasxan

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Από το Blogger.