Χιλή: Συνεχίζεται η αντι-νεοφιλελεύθερη εξέγερση

Γράφει ο Λεωνίδας Βατικιώτης

Δεν ήταν η πρώτη φορά που ο 57χρονος Λουίς Μανουέλ Μαρδόνες έπεφτε στα χέρια της χιλιάνικης αστυνομίας, που σύμφωνα με πολλές αφηγήσεις οφείλει την εκπαίδευσή της σε φυγάδες Ναζί, που το Βατικανό μετά την ήττα της Γερμανίας το 1945 προωθούσε μαζικά στη Λατινική Αμερική.

Το γεγονός μάλιστα ότι αυτή τη φορά επιχείρησε να σώσει μια 14χρονη διαδηλώτρια ελάχιστα συγκίνησε τους αστυνομικούς που μετήλθαν των γνωστών, αν και ξεχασμένων για τον Λουίς μεθόδων του: Ξεγύμνωμα και δημόσια έκθεση στη μέση του δρόμου, για να ντραπεί και να μισήσει το σώμα του. 

Ελάχιστα έπιασαν και οι απειλές της χιλιάνικης αστυνομίας που όλο και περισσότερο θυμίζει την αστυνομία του φασίστα δικτάτορα Πινοτσέτ, ότι την επόμενη φορά που θα κατέβει σε πορεία θα μπει για τα καλά στη φυλακή… Το συγκεκριμένο γεγονός, που περιέγραφε με κάθε λεπτομέρεια το έγκυρο περιοδικό New Internationalist, είναι ένα από τα αναρίθμητα ανάλογα περιστατικά που συμβαίνουν καθημερινά στους δρόμους των πόλεων και των χωριών της Χιλής, απέναντι σε διαδηλωτές που αντιτάσσουν το τραγούδι του Βίκτορ Χάρα «El derecho de vivir en paz» (Το δικαίωμα να ζεις σε ειρήνη).

Αποδεικνύουν δε ότι δεν άλλαξε τίποτε μετά την συμφωνία που επήλθε στα μέσα Νοεμβρίου, να διεξαχθεί δημοψήφισμα τον επόμενο χρόνο για να συγκροτηθεί συντακτική συνέλευση που θα συντάξει ένα νέο Σύνταγμα. Το νέο Σύνταγμα, που θα αντικαταστήσει το ισχύον το οποίο συντάχθηκε επί δικτάτορα Πινοτσέτ το 1980 με βασικό του μέλημα να διαφυλάξει το νεοφιλελευθερισμό και τα συμπαρομαρτούντα (υγεία και παιδεία για τους λίγους, συντάξεις πείνας κ.λπ.) ακόμη και μετά την πτώση του δικτάτορα, ήταν ένα από τα βασικά αιτήματα των διαδηλωτών. Η κατάρτιση νέου Συντάγματος βρίσκει σύμφωνη μάλιστα την συντριπτική πλειοψηφίας της κοινωνίας, όπως έδειξε δημοσκόπηση βάσει της οποίας το 78% των ερωτηθέντων ζητούσε νέο Σύνταγμα. 

Μάλιστα, μη δεσμευτικό δημοψήφισμα που διεξήχθη στις 17 Δεκεμβρίου, με τη συμμετοχή 2 εκ. Χιλιανών έδειξε ότι το 91% θέλουν νέο Σύνταγμα. Η υποχώρηση ωστόσο του χιλιανού προέδρου Σεμπάστιαν Πινιέρα (η δημοτικότητα του οποίου έχει πέσει στο 10%), παρότι αποτέλεσε μια νίκη του κινήματος που ξεκίνησε στις 18 Οκτωβρίου …δι’ ασήμαντον αφορμή (μια αύξηση στα εισιτήρια του μετρό), δεν επιλύει το ουσιαστικό: τη φτωχοποίηση εκατομμυρίων Χιλιανών, η οποία συμβαίνει σήμερα σε πραγματικό χρόνο και θα συνεχίσει να υφίσταται μέχρι να ψηφιστεί και το νέο Σύνταγμα, όπως ίσχυε ανελλιπώς από την πρώτη μέρα της νεοφιλελεύθερης χούντας του Πινοτσέτ το 1973. Μόνο ανεξήγητες δεν είναι επομένως οι καθημερινές διαδηλώσεις χιλιάδων Χιλιανών…

Ο ζάμπλουτος πρόεδρος Πινιέρα αντιμέτωπος με αυτή την έκρυθμη κατάσταση επιδίδεται σε ένα ρεσιτάλ βίας που παραπέμπει στα χρόνια του δικτάτορα Πινοτσέτ. Ψήφισε μάλιστα νόμο βάσει του οποίου νευραλγικές εγκαταστάσεις της χώρας θα φυλάει στο εξής ο στρατός χωρίς μάλιστα να απαιτείται η κήρυξη κατάστασης έκτακτης ανάγκης. Έτσι ακύρωσε ακόμη κι αυτό το σύνταγμα του Πινοτσέτ… Από την άλλη, η αστυνομία της Χιλής χρησιμοποιώντας κάθε μέσο που έχει στη διάθεσή της προκειμένου να κάμψει τους διαδηλωτές λειτουργεί σαν εξωτερικός στρατός κατοχής! 

Τις τελευταίες εβδομάδες στη Χιλή βρίσκονται δεκάδες αντιπρόσωποι μεγάλων και αξιόπιστων διεθνών οργανισμών προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, που απευθύνουν  εκκλήσεις περιορισμού της αστυνομικής βίας και καταγγελίες φυσικά κατά του νεοφιλελεύθερου προέδρου Σεμπαστιάν Πινιέρα. Μεταξύ άλλων η Διεθνής Αμνηστία, η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, η Δι-Αμερικανική Επιτροπή για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, κ.α. Η προερχόμενη μάλιστα από το Λονδίνο επικεφαλής της Διεθνούς Αμνηστίας προέβη σε μια δήλωση που δεν αφορά μόνο τη Χιλή: «Δεν πρόκειται για μεμονωμένα περιστατικά. Η πρόθεση των δυνάμεων ασφαλείας της Χιλής είναι σαφής: να τραυματίσουν τους διαδηλωτές για να αποθαρρύνουν τη διαμαρτυρία»!

Ο κατάλογος της κρατικής βίας που συνεχώς επεκτείνεται περισσότερο θυμίζει εμπόλεμη ζώνη, δείχνοντας ότι μόνο σχήμα λόγου δεν ήταν η δήλωση του προέδρου Πινιέρα δύο μέρες μετά το ξέσπασμα των πρώτων διαδηλώσεων ότι «βρισκόμαστε σε πόλεμο με ένα πανίσχυρο εχθρό». Οι νεκροί του «πανίσχυρου» εχθρού – λαού, κατά τον Πινιέρα που δίνει μια απεγνωσμένη μάχη διάσωσης των προνομίων της τάξης του, έχουν φτάσει τους 26. 

Μάλιστα 23 εκ των οποίων χαρακτηρίστηκαν από τη Διεθνή Αμνηστία κορυφαίες περιπτώσεις δολοφονιών. Εξ ίσου αξιόπιστες καταγραφές κάνουν λόγο για 6.000 συλλήψεις και πάνω από 2.000 περιπτώσεις νοσηλείας εξ αιτίας βασανιστηρίων. Πολλά επίσης, περισσότερα από 70, είναι τα παραδείγματα σεξουαλικών βασανιστηρίων, με αστυνομικούς να βιάζουν ή να προσβάλλουν δημοσίως γυναίκες αφού πρώτα τις γδύσουν σε μια προσπάθεια να τις ταπεινώσουν. Μόνο στην χιλιανή εισαγγελία έχουν φτάσει περισσότερες από 1.000 αναφορές βασανιστηρίων συνοδεία των απαραίτητων αποδείξεων… Επίσης σε 287 ανέρχονται οι περιπτώσεις διαδηλωτών που έχασαν το μάτι τους από τις πλαστικές σφαίρες των αστυνομικών, που πρέπει να πούμε ότι παρά το καθεστώς ατιμωρησίας στο οποίο δρουν φέρουν διακριτικά στις στολές τους κι είναι αναγνωρίσιμοι, αντίθετα με ότι συμβαίνει στην Ελλάδα….

από neaselida, μέσω leonidasvatikiotis