Φιλέλληνες :Τζώρτζ Τζάρβις – George Jarvis (1797-1828)

Ο πρώτος αμερικανικής καταγωγής φιλέλληνας. Γεννήθηκε στην Αλτόνα της Γερμανίας, από πατέρα Αμερικανό. Έφτασε στην Ύδρα στις 3 του Απρίλη του 1822. Αρχικά πρόσφερε τις υπηρεσίες του ως πολιτικός σύμβουλος του Μαυροκορδάτου και κατόπιν του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη. Στη μάχη του Φαλήρου πολέμησε δίπλα στον Γ. Καραϊσκάκη και τον Νικηταρά.

Ο Τζάρβις ερχόμενος στην Ελλάδα, υιοθέτησε τον τρόπο ζωής των ντόπιων αγωνιστών. Φόρεσε φουστανέλα, ξόδεψε όλα τα χρήματά του, έμαθε ελληνικά και γενικά μοιράστηκε τον δύσκολο τρόπο της ζωής των Ελλήνων. Οι συναγωνιστές του τον δέχτηκαν κοντά τους με αγάπη. Γι᾽  αυτούς ήταν ο «Καπετάν Γιώργης ο Αμερικάνος».

Πέθανε στο Άργος στις 11 Αυγούστου του 1828 σε ηλικία 31 χρονών και ενταφιάστηκε, όπως πιστεύεται, στο προαύλιο του Αγιάννη. Πολλά ειπώθηκαν για την αιτία θανάτου του. Η «Γενική Εφημερίδα» αφού έγραψε ότι κηδεύτηκε με τιμές αντιστράτηγου αναφέρθηκε γενικά σε « ασθένεια» χωρίς περισσότερα στοιχεία. Κάποιοι μίλησαν για τέτανο, άλλοι για « πυρετούς, εξ᾽ ών τόσοι φιλέλληνες έπαθον διαρκούντος του αγώνος»  και ο Χρ. Λάζος αναφέρει ως αιτία θανάτου του τον τύφο.

Εκείνο που έχει σημασία είναι η θυσία του στον αγώνα του ᾽21, η αγάπη του για τους Έλληνες με τους οποίους συγχρωτίστηκε απόλυτα και η σεμνότητα του. Δύο χρόνια μετά τον θάνατο του οι συγγενείς του θέλησαν να διαθέσουν την όποια περιουσία του. Ως προϋπόθεση όμως έθεσαν την τακτοποίηση οιασδήποτε οικονομικής εκκρεμότητας του Τζάρβις.  Γι᾽ αυτό τον λόγο δημοσίευσαν ανακοίνωση στον τύπο και καλούσαν όποιον είχε κάποια απαίτηση να παρουσιασθεί στον « διορισμένο διαιτητή δια λογαριασμόν του μακαρίτου» προσκομίζοντας και τις σχετικές αποδείξεις.

Η συμπεριφορά των συγγενών του αποδεικνύει το μεγαλείο της ψυχής, την τιμιότητα και το ήθος της οικογένειας, της οποίας μέλος υπήρξε ο Τζώρτζ Τζάρβις, ένας άνθρωπος που θυσίασε χρήματα και ζωή στον αγώνα της Ανεξαρτησίας.

Πηγή

Βασίλης Κ. Δωροβίνης, « Τρεις Φιλέλληνες στην Αργολίδα. Νέα και ανέκδοτα στοιχεία για τους Τζώρτζ Τζάρβις, Πέτρο Μπελλίνο και Μπονιφάτσιο Μποναφίν», Σελ. 155-160, Ανάτυπον από τα «Ναυπλιακά Ανάλεκτα», Τόμος ΙΙΙ ( 1998), Έκδοση Δήμου Ναυπλιέων.

ΠΗΓΗ